mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 139

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Chopin przeoczył w A  przywracający des2. Tę oczywistą pomyłkę poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2. Bemol został też wpisany – zapewne przez Chopina – w WfD.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 142

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy przed des1 w l.r. Znak dodano także w Wa3. Równocześnie pomijamy niepotrzebny w tej sytuacji przed des1 występujący w źródłach pod koniec taktu w pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze

t. 142

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

es1 pod przetrzymanym as1 w A i WfD (prawdo­podobne odczytanie)

!!!   miniat: od półnuty do akordu na 4, tylko górna 5-linia.        EZTU

Bez es1 w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU1

es1 przed powtórzonym as1 w WfD (możliwe odczytanie)

EZnieU

es1 wewnątrz obiegnika w Wn2

EZnieU1 + ćwierćnuta es1
..

Brak w Wn1 (→Wf→Wa) ćwierćnuty es1 dolnego głosu to niewątpliwy błąd. Można nawet przypuszczać, że sztycharz Wn1 pominął tę nutę, gdyż błędne rozplanowanie grupy drobnych nutek uniemożliwiało sensowne jej umieszczenie – albo wypadłaby ona nad 4. ósemką l.r., albo w środku grupetta górnego głosu pr.r. (to drugie rozwiązanie przyjęto w Wn2, w którym dodano ćwierćnutę, nie poprawiając rozplanowania drobnych ósemek).

Mało czytelny wpis w WfD zawiera z pewnością dopisane es1, a być może także skreślenie łuku przetrzymującego półnutę as1. Zdaniem redakcji może to oznaczać przywrócenie wersji A z przetrzymanym as1 lub ewentualnie wersję zbliżoną do zapisanej przez Chopina w repryzie, z obiegnikiem złożonym z pięciu nut rozpoczętych po ćwierćnucie es1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 142

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed c2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 143

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

f2 w A (odczyt dosłowny→Wn1→Wf)

!!!   miniat: triola i kwintola, tylko górna 5-linia, bez wideł.         Tu pusta klisza 

fis2 w A (interpretacja kontekstowa) i Wa

TGTU (# fis2)

f2 w Wn2

kaso f2
..

Przed przedostatnią nutą w A (→Wn1→Wf) brak znaku chromatycznego precyzującego, czy ma ona brzmieć fis2, zgodnie z logiką figuracji, czy f2, zgodnie z zasadami ortografii. W tego typu przenoszonych o oktawę figurach Chopin często pomijał powtórzenia znaków chromatycznych, uważając je za oczywiste. O tym, że słyszał tu fis2 świadczą ostrzegawcze kasowniki przed oktawą f1-f2 w następnym takcie, dodane w korekcie Wf (→Wa) najprawdopodobniej przez Chopina. W tej sytuacji w tekście głównym przyjmujemy wersję z fis2. Ma ją również Wa, w którym  przypuszczalnie dodano właśnie biorąc pod uwagę opisane kasowniki ostrzegawcze (por. t. 171). W Wn2 zdecydowano się na wersję z f2, dodając przed nim .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A