mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 71-72

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Pedalizacja w A

!!!   miniat: nic.                   TGTU (Ped i gwiazdka)

Bez znaków w Wn1 (→Wf→Wa)

Tylko  w Wn2
..

Brak – całkowity lub częściowy – znaków pedalizacji to niewątpliwie skutek przeoczenia sztycharza Wn1 (→Wf→Wa) i adiustatora Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 72-73

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Koniec łuku w A, interpretacja kontekstowa

Wn (→Wf→Wa)

tr = łuk do końca taktu, ale początek w t. 71 od 1. szesnastki des4;                 red = koniec tak samo, początek jak TGTU
..

Odczytany dosłownie, łuk A kończy się nad przedostatnią szesnastką t. 72. O ile sama niedokładność zapisu nie ulega tu wątpliwości, o tyle nie jest oczywiste, dokąd ten łuk miał w zamyśle Chopina sięgać. Interpretacja wydań jest na pewno możliwa, jednak zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne jest objęcie łukiem całej pierwszej myśli muzycznej (do oktawy F1-F w t. 73), co wyraźniej ukazuje zazębianie się obu członów tego wprowadzenia do I tematu w partii solowej.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 73

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A

!!!   miniat: nic.                 TGTU

Bez znaku w Wn1 (→Wf→Wa)

Krótki akcent w Wn2
..

Akcent długi, przeoczony w Wn1 (→Wf→Wa), odtworzono w Wn2 jako krótki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 74-75

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: od wejścia pr.r. do połowy t. 75, tylko górna 5-linia, bez "legato" i łuków l.r.              EZTU

Łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU1
..

Łuki A nie są zupełnie jasne ze względu na skreślenia i zapisanie ostatecznej wersji t. 75 na osobnej pięciolinii. Zdaniem redakcji, mimo iż notacja zawiera dwa osobne łuki, sposób, w jaki zachodzą na siebie, wskazuje wyraźnie na intencję ich połączenia. Tak też to zinterpretowano w Wn2 i taki też mógł być zamysł sztycharza Wn1, czego jednak nie można być pew­nym wskutek niespójnej pisowni – na końcu strony, w t. 74, łuk sugeruje kontynuację, ale na początku t. 75 raczej widnieje nowy łuk. Wątpliwość tę w Wf (→Wa) rozstrzygnięto na korzyść rozdzielonych łuków i tak też odczytujemy samo Wn1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 74-75

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A, odczyt dosłowny

Łuk w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

Łuk do c1 w Wn1 (→Wf→Wa)

tr = EZnieU1;                         red = EZnieU
..

Niewątpliwie błędny łuk Wn1 (→Wf→Wa) to rezultat nałożenia się dwóch czynników:

  • niejasnego momentu zakończenia łuku A – odczytany dosłownie kończy się na ósemce g1 lub szesnastce b1;
  • skomplikowanej graficznie notacji A, niemożliwej do dosłownego odtworzenia w druku (łuk pomiędzy partiami obu rąk, zapisanymi na jednej pięciolinii).

W tekście głównym podajemy interpretację zapisu A – naszym zdaniem trafną – przyjętą w Wn2. Por. t. 75.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn