mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 148-152

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W źródłach opartych bezpośrednio na [A] – KG i Wf1 (→Wf2→Wf3,Wa1) – brakuje czterech kasowników podwyższających ces1 na c1, w t. 148-149 i 151-152. Te oczywiste niedokładności poprawiono w Wn, Wf4 i Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG

t. 164-168

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk nad l.r. w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 164 + 166 i 1. ćwierćnuta 167, tylko dolna 5-linia, bez pedału i wideł, z numerem t. 166.               EZnieU1

Niedokończony łuk w Wf

EZnieU2

Łuk od 2. miary w Wa

EZnieU

Dokończenie łuku Wf proponowane przez redakcję

TGTU
..

Łuk KG (→Wn) obejmuje tylko tę część pięciotaktowego pochodu melodycznego, której wykonanie Chopin przypisał lewej ręce. Jest to z pewnością niedokładność, być może powtórzona za [A] (wersja pierwotna?). Odpowiedni łuk w Wf jest natomiast urwany na końcu linii tekstu i najprawdopodobniej miał być doprowadzony do końca frazy (Chopin mógł go przedłużyć w [A] już po sporządzeniu KG). Konieczność objęcia łukiem całości pochodu nie ulega wątpliwości, jeśli wziąć pod uwagę autentyczne łukowanie analogicznych fraz. Obie możliwości rozpoczęcia łuku – od pierwszej lub drugiej miary t. 164 – można uważać za równorzędne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa

t. 182

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W KG i Wf (→Wa1)  przed najwyższą nutą znajduje się już przed 1. akordem. Jak doszło do powstania błędu, który musiał występować już w [A], trudno powiedzieć (jakieś poprawki?). W dodatku w korekcie Wf4 tę niewątpliwie przecież pomyłkową wersję potwierdzono, dodając w tym akordzie jeszcze  przed ces1. Jest to albo pomyłka sztycharza, albo nietrafna adiustacja. W Wn  przeniesiono przed drugi akord, zgodnie z sensem muzycznym i wersją analogicznego t. 142; podobnie w Wa2, w którym jednak dodano jeszcze bemole przed skrajnymi nutami 1. akordu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Błędy KG

t. 183

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

d1 w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: ta co w t. 143.         Tu pusta klisza 

des1 w Wa

TGTU
..

Wersja z d1 (=eses1) jest prawdopodobnie pomyłkowa – sytuacje, w których brakuje znaku, odwołującego występującą wcześniej alterację, należą do najczęściej spotykanych niedokładności pisowni Chopina. Jest ponadto zupełnie możliwe, że kompozytor naprawił swój błąd, korygując podkład do Wa. Dodanie  ostrzegawczego przed ces1 jest mało uzasadnioną adiustacją Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG , Autentyczne korekty Wa

t. 200-202

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Dwa pedały w KG i Wn2

!!!   miniat: od 3 w t. 200 do 2 w t. 202, tylko dolna 5-linia.     EZnieU = TGTU bez nawiasów i bez zmiany pedału na 3 w t. 201

Jeden pedał w Wn1

Tu pusta klisza 

Trzy pedały w Wf

TGTU bez nawiasów

Trzy pedały w Wa

jak TGTU tylko ostatni Ped dopiero na 1 w t. 202 (tak żeby się zmieścił przed gwiazdką, EZnieU1)

Wariantowa propozycja redakcji
..

Pedalizacje Wn1 i Wa to zapewne niedokładne reprodukcje ich podkładów – odpowiednio KG i Wf. Dyskusja wersji tych ostatnich źródeł – patrz t. 13-14.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa