mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 117

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

dimin.  w KG i Wn2

!!!   miniat: t. 117-118, tylko górna 5-linia, bez łuku nad.        TGTU

Bez oznaczeń w Wf1 i Wn1

dimin. w t. 118 w Wf2 (→Wf3→Wf4)

EZnieU

dim. w t. 118 w Wa

EZnieU1
..

W tekście głównym podajemy dimin. w t. 117 (wraz z  w t. 118-120), zgodnie z KG (i Wn2), zawierającymi dokładniejsze oznaczenia dynamiczne (nie jest całkiem jasne, czy użyty w KG skrót to dimin. czy dim.; Chopin używał obu). Umiejscowienie wskazówki w Wf2 (→Wa,Wf3→Wf4) dopiero w następnym takcie może być niedokładne. Brak określenia w Wf1 i Wn1 to z pewnością błędy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 118-120

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

Widełki  znajdują się tylko w KG i Wn2. Znak w KG mógł być dopisany przez Chopina (lub przeoczony w Wf).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 130-134

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk do fes2 w KG

!!!   miniat: t. 130 i 1. ćwierćnuta 131, tylko górna 5-linia.        EZnieU

Łuk do es2 w Wn

        EZnieU1

Bez łuku w Wf

Łuk do t. 133 w Wa

EZnieU2

Łuk do t. 134 proponowany przez redakcję

TGTU
..

Brak łuku w Wf ma z pewnością przypadkowy charakter – pominięto wszystkie łuki w t. 121-142. Także niedokładność łuku KG (zadiustowanego w Wn) nie ulega wątpliwości. Podstawą tekstu głównego jest dodany najprawdopodobniej przez Chopina łuk Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa

t. 130

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

ces1-g1 w Wa i Wn, możliwa interpretacja KG i Wf1 (→Wf2→Wf3)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez łuku.         g1 z kaso zamiast as1 na 2. ćwierćnucie 

ces1-as1 w Wf4

TGTU
..

Na 2. ćwierćnucie KG i wcześniejsze nakłady Wf mają w pr.r. wyraźnie błędnie ces1-ges1. Ponieważ w odpowiednim miejscu poprzedniego taktu w podob­nym kontekście harmonicznym występowało ces1-g1, narzucającą się poprawką jest dodanie  podwyższa­ją­cego ges1 na g1. Uzupełnienie to istotnie wprowa­dzo­no w Wa i Wn. W korekcie Wf4 dokonano jednak innej zmiany – ges1 zastąpiono przez as1. Zarówno Wa, jak i Wf4 noszą ślady ingerencji Chopina, tak iż każda z tych wersji może być autentyczna. Z drugiej strony, w obu tych źródłach pojawiają się zmiany wskazujące na działania adiustatorów, nie ma więc pewności, czy i która z nich rzeczywiście pochodzi od Chopina.
W tekście głównym proponujemy wersję Wf4 ze względu na niebudzący wątpliwości tekst przy powtórzeniu tego miejsca (t. 170). Por. t. 131.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG

t. 131

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

fes w Wn, możliwa interpretacja KG i Wf1 (→Wf2→Wf3,Wa1)

!!!   miniat: 2. i 3. ćwierćnuta, tylko dolna 5-linia, bez pedału.           fes na 2 zamiast es

es w Wf4 i Wa2

TGTU
..

Jako najniższą nutę w akordzie na 2. ćwierćnucie KG i wcześniejsze nakłady Wf (→Wa) mają błędnie f. Błąd zadiustowano w Wn, dodając  przed tą nutą, co trzeba uznać za uzasadnione. Jednak porównanie z analogicznym t. 171, a przede wszystkim zmiana wprowadzona – prawdopodobnie przez Chopina – w Wf4 przekonuje, że pomyłka dotyczyła wysokości nuty, a nie braku . Wersję z es wprowadzono także w Wa2, zapewne na podstawie Wf4. Zdaniem redakcji, zarówno tu, jak i w poprzednim takcie mamy do czynienia z błędami Chopina w [A].

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG