Zagadnienia : Adiustacje Wn
|
t. 271-272
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
W Wn1 pominięto ostatni z łuków obejmujących trójnutowe motywy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
||||||
|
t. 276-277
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Doprowadzenie łuku w KG aż do t. 277 jest oczywiste mimo braku dokończenia łuku w nowej linii – w t. 276 (na końcu linii) zarówno ten łuk, jak i łuk przetrzymujący b1 wykraczają daleko poza kreskę taktową i żaden nie jest potem dokończony, co wskazuje na przeoczenie piszącego. Skrócenie łuku w Wn musi być więc uznane za nietrafną adiustację. W Wf sytuacja jest analogiczna do KG – oba łuki, dochodzące do końca linii w t. 266, sugerują kontynuację, która się jednak nie pojawia (w Wf4 dokończono łuk przetrzymujący). Mimo to sztycharz Wa zinterpretował każdy z tych łuków inaczej – łuk przetrzymujący doprowadzony jest do b1 w t. 277, ale łuk frazowy tylko do końca t. 266. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG |
||||||
|
t. 283-287
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Pedalizacja pięciu końcowych taktów jest najprawdopodobniej dowolnym dodatkiem adiustatora Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
i 
w