Zagadnienia : Błędy Wf

t. 46-49

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Akcenty długie i  w KG (→Wn)

!!!   wg miniatury = EZnieU

Akcenty długie w t. 46-47 w Wf

jak war 11, ale tylko w t. 46-47 (w t. 48-49 pusto)

5 krótkich akcentów w Wa1

wg miniatury

6 krótkich akcentów w Wa2

wg miniatury (war. 33 + akcent w t. 48)

Akcenty długie w t. 47 i 49 proponowane przez redakcję

TGTU

..

Zróżnicowane źródłowe wersje znaków o charakterze dynamicznym – akcentów i  – to efekt nałożenia się prawdopodobnych błędów (np. brak znaków w Wf w t. 48-49), niedokładności (krótkie akcenty w Wa) i adiustacji (powtórzenie znaków z górnej pięciolinii na dolnej w Wa1, dodanie akcentu w t. 48 w Wa2) oraz Chopinowskich poprawek. Kompozytor być może do­pi­sał w KG znaki w t. 48-49, a niemal na pewno uzu­peł­nił notację Wa, dopisując w służącym za podkład do tego wydania egzemplarzu Wf2 akcent w t. 49 (wraz z cresc. - -). W tekście głównym proponujemy oznaczenia wzorowane na podobnie uzupełnionej wersji Wa1 w t. 234-237, w których dopisane przez Chopina oznaczenia nie mie­szają się ani z wcześ­niej­szymi z Wf, ani z dodanymi przez adiustatora.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty KG , Autentyczne korekty Wa

t. 52

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W Wf1 i KG dolną nutą 1. akordu pr.r. jest pomyłkowo as1. Błędny zapis musiał znajdować się w [A], co potwierdza identyczny błąd w repryzie (t. 240). Oczywistą pomyłkę poprawiono w następnych Wf (→Wa) i Wn, co niemal na pewno można przypisać adiustatorom.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 54

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez krzyżyków w KG (→Wn) i Wf1 (→Wf2Wa1)

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia.           Tu pusta klisza 

Krzyżyki w Wf3 (→Wf4) i Wa2

TGTU

..

W tekście głównym uwzględniamy dodane w korekcie Wf3 (→Wf4) – najprawdopodobniej przez Chopina – krzyżyki podwyższające przednutkę f1-f2 na fis1-fis2. Zdaniem redakcji, była to przypuszczalnie poprawka błędu. Podobnie w repryzie – t. 242.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG

t. 57

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Akord z ces2 w KG i Wf1 (→Wf2Wa1)

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia, bez wideł.        Tu pusta klisza 

Akord z c2 w Wn, Wf3 (→Wf4) i Wa2

TGTU

..

Akord z ces2, mimo iż z harmonicznego punktu widzenia zupełnie możliwy, jest jednak najprawdopodobniej następstwem pomyłki Chopina. Czterodźwięk zmniejszony dis-fis-a-c (a-c-es-ges) wprowadza bowiem tonację b-moll, co Chopin wskazał zmianą enharmoniczną w poprzednim takcie. W tym kontekście przeoczenie  jest bardzo prawdopodobne – por. uwagę w t. 56. Kasownik dodany – prawdopodobnie przez Chopina – w Wf3 (→Wf4) jest więc zapewne poprawką błędu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG

t. 76-77

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Pedalizacja w KG (→Wn)

!!!   miniat: te takty, tylko dolna 5-linia, t. 77 ścieśniony.   EZnieU

Pedalizacja w Wf

EZnieU bez gwiazdki 77

Pedalizacja w Wa

EZnieU1

Pedalizacja proponowana przez redakcję

TGTU

..

Znak , wpisany w źródłach przed oktawą Es1-Es, właśnie jej miał najprawdopodobniej dotyczyć (Chopin często pisał znak wzięcia pedału przed nisko położoną nutą). Pisownię Wf można zresztą tak odczytać, jednak w pozostałych źródłach umieszczono znak  wyraźnie pod akordem na 2. mierze taktu, a nie przed ostatnią oktawą. W tekście głównym korygujemy to bardzo prawdopodobne nieporozumienie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy KG