mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 46

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

..

Jako 3. ósemkę l.r. w t. 46+1 Wf1 ma błędnie ges. Sprostowanie tej pomyłki w Wf2 było niemal na pewno dziełem adiustatora, gdyż już w korekcie Wf3 Chopin usunął ten i następny takt.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 46

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

..

W Wn przed 7. ósemką t. 46+1 dodano dowolnie krzyżyki podwyższające c1-c2 na cis1-cis2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 47

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

ces1-ces2 w źródłach (odczyt dosłowny)

c1-c2 (możliwa interpretacja)

Wariantowa propozycja redakcji
..

Pierwsza ósemka ostatniej trioli, ces1(2), może być odczuwana jako obca, jeśli uznać, że kończąca 1. połowę taktu seksta a-f determinuje powrót tonacji b-moll, w której gamowłaściwym dźwiękiem jest c1(2). Nie jest to jednak wcale oczywiste, a ponadto tonacja b-moll nie wyklucza przecież użycia obniżonego drugiego stopnia. Zasadność przypuszczenia, że Chopin zapomniał odwołać bemole z 1. połowy taktu, staje się jeszcze bardziej wątpliwa, gdy wziąć pod uwagę strukturę interwałową 2. i 4. trioli t. 47 oraz 2., 3. i 4. trioli t. 48 – na początku każdej z nich (oprócz rozpatrywanej) pojawia się mała sekunda. W tym przypadku w tekście głównym pozostawiamy więc wersję źródeł, ewentualne koniektury proponując jako wersje alternatywne.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A

t. 49

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

f1(2)-e1(2) w KG (→Wn) i Wf (→Wa)

fes1(2)-es1(2) w WfS

Wariantowa propozycja redakcji
..

Bemole dopisane w WfS wydają się być pisane przez dwie osoby, z których jedną mógł być Chopin. Wariant dobrze wpisuje się w sposób budowania figuracji, jaki przedstawiają np. t. 57-58. Obok obu wersji źródłowych, proponujemy tekst sygnalizujący obie możliwości.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 50

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

h-h1 w źródłach (odczyt dosłowny)

b-b1 (możliwa interpretacja)

Wariantowa propozycja redakcji
..

Wielu redaktorów późniejszych wydań zbiorowych uważa brak bemoli przywracających b(1) na końcu taktu za przeoczenie Chopina, czego oczywiście nie da się wykluczyć. Argumentem za przeoczeniem może być zdecydowana przewaga małych sekund w motywice Finału, zwłaszcza w podobnych figurach (t. 5, 7, 16, 24-26, 28-30, 35-38, 43, 45, 50, 51-56, 60), co jednak trudno uznać za rozstrzygające. W tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A