op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 64 nr 1, Walc Des-dur
Źródła
- Autograf szkicowy
- Autograf I
- Autograf Caraman
- Autograf Rothschild
- Autograf
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Drugie wydanie francuskie
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Stirling
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie op. 64
- Pierwsze wydanie niemieckie Walca nr 1
- Drugie wydanie niemieckie op. 64
- Drugie wydanie niemieckie Walca nr 1
- Poprawiony nakład Wn2op
- Trzecie wydanie niemieckie Walca nr 1
- Zmieniony nakład Wn3Des
- Wydanie angielskie
- Najwcześniejsze wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Zmieniony nakład WaW1
A - Autograf
Data: | VIII-IX 1847 |
Tytuł: | [Valse] || Nro 1 |
Autograf edycyjny, z wyraźnymi znakami, prawdopodobnie ołówkowymi, którymi sztycharz Wf oznaczył planowany rozkład tekstu na systemy i strony. A jest pisany dość gęsto, z widocznymi poprawkami w formie skreśleń (ok. 20). Spośród tych, które dają się odczytać na dostępnych fotografiach, najważniejsze to:
- poprawki 2. i 3. ćwierćnuty t. 11-12 oraz nuty basowej w t. 12 – być może zastąpienie wersji takiej jak w t. 9-10;
- usunięcie jakiejś wskazówki (agogicznej?) nad t. 37; prawdopodobnie zastąpienie jej przez wpisane niżej sostenuto;
- zmiana rytmu melodii w t. 43-44;
- poprawki akompaniamentu w t. 62-66.
Dalsze drobne ulepszenia wprowadził Chopin korygując Wf.
A jest niewolny od błędów, głównie nieścisłości w notacji znaków chromatycznych, jak np. brak kasowników podwyższających ges1 na g1 w t. 73-79.
W notacji Walca Chopin korzysta ze skrótowej notacji, w której powtarzające się fragmenty zapisane są jako puste takty, ponumerowane lub opatrzone literami. Zapisane w ten sposób są t. 85-92, 97-107 i 113-119.
W mUltimate Chopin prezentujemy zdigitalizowane, czarno-białe fotografie A ze spuścizny po prof. Janie Ekierze.
Oryginał w: | Zbiory prywatne, Bazylea |