Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 104

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

w KG, Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: symbol metrum          tu TGTU

w Wf i Wn1

!!!         C

..

Tak jak w t. 1, Wf i Wn1 podają nieautentyczne metrum .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany metrum , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , 4/4 czy 2/2

t. 104

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Kontynuacja łuku w KG (odczyt dosłowny→Wn1)

!!!   miniat: pierwsza triola, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i tempa, ale z metrum.           1. łuk zaczęty wcześniej (EZnieU) + TGTU: pozostałe 2 łuki pr.r. w tej linijce i 1. łuk l.r.

Nowy łuk w KG (interpretacja kontekstowa), Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU cała linijka pr.r. (łuki) i 1. łuk l.r.

..

Pierwszy łuk pr.r., w KG zbyt wcześnie rozpoczęty i w ogóle przesunięty w lewo, zmylił sztycharza Wn1, który połączył go z poprzednim. Pozostałe niedokładne łuki KG w tym takcie zostały zinterpretowane prawidłowo, zgodnie z wersją pozostałych źródeł.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 107-108

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

5 akcentów długich w KG, Wf i Wa

!!!   miniat: nic.         TGTU (5 długich, ostatni krótki)

6 akcentów długich w Wn1

6 krótkich akcentów w Wn2 (→Wn3)

..

Tak jak w t. 5-6, ustalenie, jaki rodzaj akcentów Chopin miał tu na myśli, nastręcza trudności. W KG, Wf i Wa ostatni akcent w t. 108 jest wyraźnie krótszy od poprzednich (i następnych) i tę wersję podajemy w tekście głównym. Ujednolicone pisownie Wn1 i Wn2 (→Wn3) można jednak traktować jako uzasadnione wersje alternatywne tych znaków.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn

t. 108

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

fis1 w KG i Wn1 (interpretacja kontekstowa), Wa i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: 7. ósemka (z ćwierćnutą), tylko górna 5-linia, bez akcentu i łuku.             TGTU=fis z #

a1 w Wf

zamiast fis1

..

Jako 3. ćwierćnutę wewnętrznego głosu pr.r. Wf ma a1. Jest to niemal na pewno tzw błąd tercjowy.
W KG (→Wn1) odpowiednią nutą jest f1. Ten oczywisty błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3), poprawną wersję ma także Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 108

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Oktawa w KG (→Wn1)

!!!   miniat: ta ósemka z ćwierćnutą        Tu pusta klisza (bez ćwierćnuty)

Akord w Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU

..

Brak wewnętrznej nuty na 3. mierze taktu to niemal na pewno błąd KG (→Wn1).
W Wf nuta występuje, lecz brak przed nią  przywracającego Fis. Poprawny tekst mają Wa i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy KG