Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

W A, Wf i Wa1 brakuje odwołania kilku wcześniejszych podwyższeń nut w chromatycznych pochodach:

  • w A i Wf nie ma  przywracającego f2 na końcu t. 7 oraz dwóch bemoli w t. 8 – przywracającego as2 w 8. sekście i es3 w 10. sekście;
  • w Wa brakuje powyższych trzech oraz bemoli przywracających ges2 w 10. sekście i des3 w 12. sekście t. 8.

W pozostałych wydaniach wprowadzono uzupełnienia tych oczywistych przeoczeń (niektórych lub wszystkich):

  • w Wn1 dodano  przywracający as2 w 8. sekście t. 8, a w Wn2 (→Wn3) także pozostałe pominięte znaki;
  • w Wa2 (→Wa3) dodano bemole przywracające as2 w 8. sekście, ges2 w 10. sekście i des3 w 12. sekście t. 8, co dało tekst taki jak w Wn1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

W A (→Wn1) i Wf jedynym znakiem ostrzegawczym w tych taktach jest  przy des1 w l.r. w t. 8 (w Wa pojawia się jeszcze  przed c3 w t. 7). Bemol ten pominięto – nie bez racji – w Wn2 (→Wn3), dodano natomiast kilka innych: przed es2 i des2-b2 w t. 7 oraz ges2-es3 i des3 w t. 8. W tekście głównym uwzględniamy pierwszy i ostatni z wymienionych znaków, dodając jeszcze  przed ges1 w t. 7 (ze względu na podobieństwo połączenia t. 6-7 z t. 2-3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

  w A

!!!   miniat: 3 grupy t. 8, tylko górna 5-linia, ścieśnione, bez palcowania i łuku.        TGTU

  w Wf

!!!     EZnieU2

  w Wn

!!!      EZnieU

  w Wa

!!!     EZnieU3

..

Źródła nie różnią się praktycznie momentem rozpoczęcia znaku  (w Wn przesunięto go do początku trioli, dopasowując – zgodnie ze swoją manierą – do podziału rytmicznego), natomiast wcześniejsze zakończenie widełek w Wf może wpływać na interpretację. W tekście głównym podajemy znaki na podstawie A (i bardzo zbliżonego w tym względzie Wa), ale najprawdopodobniej autentyczne wskazówki Wf wydają się równie uzasadnione.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

Jeden łuk w A (→Wn) i Wa

!!!   miniat: ostatnia grupa t. 7 i pierwsza t. 8, tylko górna 5-linia, bez wideł.              Tu TGTU

Dwa łuki w Wf

!!!        EZnieU

..

Podzielony łuk jest najprawdopodobniej wynikiem niezrozumienia pisowni A przez kopistę lub niedokładnego odtworzenia rękopisu w Wf. Por. t. 3-4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 9-10

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

Palcowanie (2-5, 2-5) w WfD

!!!   miniat: ostatnia grupa t. 9 i 4 ósemki t. 10, tylko górna 5-linia.              TGTU

Palcowanie (5, 2-5) w WfS

!!!    w t. 9 tylko '5' w mniejszym nawiasie, troszkę wyżej niż '2' z TGTU. W t. 10 = TGTU

Bez palcowania lekcyjnego

..

Można się zastanawiać, czy 5. palec wpisany w WfS oznacza to samo palcowanie, które Chopin wpisał w WfD. Innymi słowy, czy palcowanie seksty des2-b2 należy tam rozumieć jako 2-5 czy 1-5. Zdaniem redakcji, znacznie bardziej prawdopodobna jest pierwsza możliwość, toteż w tekście głównym nie rozróżniamy tych wskazówek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Dopiski WfS