- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 17
- Następna »
t. 15-16
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
Obecność dwóch znaków w Wa można wytłumaczyć jako adiustację, w której do znaku w t. 16, zgodnego z pozostałymi źródłami, dodano widełki w t. 15 na wzór t. 7. Oba znaki mogą być jednak autentyczne, a niewykluczone, że należy je interpretować jako jedno dłuższe diminuendo. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Widełki dynamiczne kontynuujące |
|||||||||||||||||||
t. 15-16
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
Zdaniem redakcji, widoczne w A kliniki w t. 15 (powtórzone w Wf) i na początku t. 16 (pominięty) pozostały nieskreślone w wyniku rozproszenia uwagi Chopina. O rozproszeniu świadczy błąd rytmiczny popełniony wcześniej w tym takcie, a o zamiarze usunięcia znaków staccato – skreślenia samych znaków lub całych akordów w 1. połowie t. 15 i kilku poprzednich taktach. W tekście głównym podajemy natomiast trzy kliniki w t. 16, dodane przypuszczalnie przez Chopina w KF (→Wn) i zasygnalizowane także w Wa (por. t. 16). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty KF |
|||||||||||||||||||
t. 15
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
W Wn1 przed ostatnią tercją umieszczono pomyłkowo przy dolnej nucie. Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||
t. 16
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
Krótszy łuk A (→Wf) został w KF przedłużony do końca taktu. Trudno podejrzewać Fontanę o taką samowolę, tak więc jest to niemal na pewno poprawka Chopinowska. Pozwala to uznać za najprawdopodobniej autentyczne także występujące tylko w KF (→Wn) kliniki. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty KF |
|||||||||||||||||||
t. 17-19
|
Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll
..
Wpisane tu początkowo trzy łuki, po jednym w każdym takcie, były następnie w obu zachowanych rękopisach przedłużane przez Chopina, który w A połączył łuki pomiędzy t. 18-19, natomiast w KF – pomiędzy t. 17-18. W A sytuację dodatkowo komplikuje rozpoczynająca się w t. 18 nowa linia tekstu, przez co – jak to często bywa w Chopinowskich autografach – nie wiadomo, czy łuk w tym takcie ma kontynuować ten z t. 17, czy nie. Wynikającym stąd dwóm możliwościom odczytania odpowiadają wersje Wf i Wa, w których jednak najprawdopodobniej niedokładnie zapisany jest koniec łuku w t. 19. Z kolei w Wn niedokładnie odtworzono koniec łuku w t. 18. W tekście głównym podajemy łuki KF, poprawiane ręką Chopina i zgodne z frazowaniem odpowiadającym strukturze formalnej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładności Wf , Poprawki A , Autentyczne korekty KF , Łuki tenuto |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 17
- Następna »