Wysokość
|
t. 1
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Większa schematyczność jest na ogół charakterystyczna dla wersji pierwotnych, w tym przypadku AI. Obniżanie niektórych nut basowych lub ich zdwajanie w trakcie pracy nad utworem jest charakterystyczne dla Chopina – por. np. Etiudę Des nr 8, t. 25-26, Etiudę Des Dbop. 36 nr 3, t. 55-59, Walc As op. 42, t. 31 i 273, Polonez es op. 26 nr 2, t. 103-104. Patrz też uwaga do t. 36. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu |
|||||
|
t. 5
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
W Wa1 najniższą nutą ostatniej miary pr.r. jest błędnie as1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa |
|||||
|
t. 6
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
We wszystkich rękopisach, Wf i Wa1 (→Wa2) pominięto bemole przywracające es2 i es1. Tę jakże charakterystyczną dla Chopina niedokładność poprawiono tylko w Wn i Wa3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A |
|||||
|
t. 7
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Jako 3. i 5. szesnastkę w pierwszych trzech figurach l.r. AI ma b. Jest to wcześniejsza wersja, zmieniona przez Chopina jeszcze przed napisaniem A, w którym wersja ostateczna – z as – wypisana jest już na czysto. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu |
|||||
|
t. 7-8
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
W AI w obu taktach 3. figura pr.r. zachowuje regularny kształt melodyczny, tzn. dwie ostatnie nuty sekstoli są takie same jak druga i trzecia nuta. Chopin zmienił to w A (→Wn), poprawiając już napisaną wersję pierwotną. Także pozostałe źródła mają wersję ostateczną. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu |
