Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 16
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
W A, KDP, Wf i Wa1 nie ma podwyższającego des2 na d2. To oczywiste przeoczenie poprawiono w Wn i Wa2 (→Wa3). Także AI ma poprawną notację. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A |
||||||||||||
t. 19
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Akcent długi w AI jest wersją pierwotną – w A i wydaniach występuje para widełek dynamicznych. Różnice zasięgu nie mają zdaniem redakcji praktycznego znaczenia, toteż w tekście głównym podajemy znaki zaczerpnięte z Wf, które w tych kilku taktach (od t. 17) wydaje się mieć najdokładniejsze oznaczenia. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
||||||||||||
t. 20
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Czwarta szesnastka pr.r. jest w A zapisana za nisko, tak iż bardziej przypomina des1 niż es1. Tak też odczytano to w Wn1 (→Wn1a). Błędne des1 pojawia się także w KDP i Wa, a ślady widoczne w Wf dowodzą, że i w tym wydaniu początkowo wydrukowano des1. Stanowi to mocny argument za – bezpośrednim lub pośrednim – pochodzeniem wszystkich tych źródeł od A. Oprócz AI i Wf prawidłowy tekst ma również Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładna wysokość nut A , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||
t. 22
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
W wielu źródłach brakuje jednego lub obu kasowników przed dolnymi nutami pr.r. w 1. i 2. grupie szesnastek. W KDP nie ma obu znaków, zaś w A (→Wn1), Wf i Wa tylko drugiego. Poprawną pisownię mają AI i Wn2 (→Wn3). W AI i Wa1 nie ma podwyższającego des2 na d2 na początku 2. grupy szesnastek. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KDP |
||||||||||||
t. 23
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
W części źródeł notacja przygodnych znaków chromatycznych jest w tym takcie mniej dokładna, co nie wpływa wszakże na czytelność tekstu. W A i Wf brakuje wszystkich niezbędnych kasowników przed najniższymi nutami poszczególnych grup pr.r. i najwyższymi l.r. To samo dotyczy przypuszczalnie KDP, choć trudno to do końca stwierdzić wskutek poważnego błędu popełnionego w tym miejscu przez kopistę. Notacja AI jest dokładniejsza – Chopin zapisał tam oba kasowniki podwyższające des1 na d1. Natomiast w Wa sytuacja jest odwrotna – brak właśnie tych dwóch kasowników. W Wn dodano wszystkie potrzebne znaki. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »