op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
W części źródeł notacja przygodnych znaków chromatycznych jest w tym takcie mniej dokładna, co nie wpływa wszakże na czytelność tekstu. W A i Wf brakuje wszystkich niezbędnych kasowników przed najniższymi nutami poszczególnych grup pr.r. i najwyższymi l.r. To samo dotyczy przypuszczalnie KDP, choć trudno to do końca stwierdzić wskutek poważnego błędu popełnionego w tym miejscu przez kopistę. Notacja AI jest dokładniejsza – Chopin zapisał tam oba kasowniki podwyższające des1 na d1. Natomiast w Wa sytuacja jest odwrotna – brak właśnie tych dwóch kasowników. W Wn dodano wszystkie potrzebne znaki.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji
notacja: Wysokość