A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Maurice Schlesinger, Paryż, numer wydawniczy M.S. 1929:
Wf1 – Pierwsze wydanie francuskie, VII 1836,
Wf2 – Poprawiony nakład Wf1, VIII 1836.
Trzy egzemplarze lekcyjne z naniesieniami pochodzącymi od Chopina:
WfD – Egzemplarz Wf2 Camille
O'Méara-Dubois,
WfJ – Egzemplarz Wf2 Ludwiki Jędrzejewicz,
WfS – Egzemplarz Wf2 Jane Stirling.
Wn - Wydanie niemieckie
Filiacja źródeł
Źródło dodatkowe
KR – Kopia początkowego fragmentu Poloneza (t. 9-12), pochodząca z zeszytu uczennicy Chopina, Very Kologrivoff-Rubio. Zawiera dokonaną ręką Chopina poprawkę na przed 8. nutą biegnika w t. 10.
Zasady tworzenia tekstu głównego
Poloneza es-moll op. 26 nr 2
Za podstawę przyjmujemy Wf2 (najpóźniejsze źródło autentyczne), porównane z A. Ulepszenia dokonywane przez Chopina w korekcie Wf w miejscach powtarzających się uważamy za obowiązujące przy wszystkich powtórzeniach, nawet jeśli nie wszędzie zostały – przez nieuwagę sztycharzy lub samego Chopina – faktycznie wprowadzone. Uwzględniamy ponadto Chopinowskie naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych.