Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »
t. 16
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||||||
t. 17
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Wf (→Wa) ma tylko przed górną nutą tercji w połowie taktu. Znak przed cis1 jest tu zupełnie zbędny, brakuje natomiast niewątpliwie potrzebnego podwyższającego a na ais. AI ma poprawny tekst, błąd poprawiono również w Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn |
|||||||||||||
t. 23-24
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Łuk Wf na początku t. 24 (na nowej linii) bardzo wyraźnie wskazuje na kontynuację poprzedniego i tak to zrozumiano w Wn1 (→Wn2). Natomiast w Wa za prawidłowy uznano łuk Wf w t. 23, kończący się na ostatniej szesnastce. Rozdzielenie łuków w Wn3 (→Wn4→Wn5) jest przypuszczalnie pomyłką. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||||
t. 23-24
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
W t. 21-26 znaki dynamiczne nie zostały oznaczone w AI. W t. 23-24 Wf (→Wa) ma dwa oddzielne znaki, drugiego z nich (w t. 24) nie uwzględniono jednak w Wn, co może oznaczać, że Chopin dodał go w ostatniej korekcie Wf. Zdaniem redakcji, jednorodny melodycznie kontekst sugeruje, że w t. 24 należy rozumieć jako kontynuację poprzedniego. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Widełki dynamiczne kontynuujące |
|||||||||||||
t. 24
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Każda z trzech wersji źródłowych może odpowiadać zamysłowi Chopina, a równocześnie każda z nich może być obciążona błędami, jak w przypadku AI oraz Wf i wcześniejszych Wa, lub obcą ingerencją, co najprawdopodobniej miało miejsce w Wn i Wa4. Szesnastka es w AI jest wersją pierwotną i bez żadnej wątpliwości została później zmieniona przez Chopina na e. Jako ostatni akord pr.r. proponujemy w tekście głównym b-c1-e1, z zaznaczeniem, że brzmienie najwyższej nuty nie jest pewne. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »