Łuki
|
t. 9-16
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
Łuki w tych taktach – mimo że od strony wykonawczej uzasadnione – nie występują w źródłach kontrolowanych przez Chopina pod kątem publikacji (A, Wf). W tekście głównym ich nie uwzględniamy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||
|
t. 10-12
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
Krótszy łuk AI (zapisany w t. 3-4) z pewnością nie odzwierciedla tu pełnego zamysłu Chopina w kwestii łukowania. Podajemy niewątpliwy łuk A (→Wf→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||
|
t. 14-16
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
Łuk A stopniowo zanika wskutek kończącego się atramentu, tak iż nie ma pewności, dokąd w intencji Chopina miał sięgać. Krótki łuk AI jest przypuszczalnie fragmentaryczny (por. t. 2-4). W tekście głównym podajemy korygowany być może przez Chopina i niebudzący żadnych wątpliwości łuk Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
|
t. 17-20
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
Łuk A (→Wf→Wn,Wa), rozpoczynający się w drugim takcie nowej frazy, został uzupełniony przez Chopina w WfD. Traktujemy to uzupełnienie jako ulepszenie notacji i przyjmujemy do tekstu głównego. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładne łuki A |
||||||||
|
t. 29
|
Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll
..
W t. 29 Chopin powtórzył w A uproszczoną pisownię AI, co w świetle dokładniejszej notacji następnych taktów musi być uznane za niedopatrzenie. Korygując Wf (→Wn,Wa), kompozytor uzupełnił łuki i kropki. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
