Zagadnienia : Adiustacje Wa
- « Poprzednia
- 1
- …
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- Następna »
t. 118
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wf |
|||||||||||
t. 132-133
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Zarówno w A (→KG), jak i Wa przejście na nową linię spowodowało rozproszenie uwagi i pozostawienie sugerujących kontynuację łuków (w A w t. 131, w Wa w t. 132) bez dokończenia. W Wf łuki uzupełniono zgodnie z analogicznymi t. 125-127 i łukami pr.r. – mógł to zrobić adiustator, a nawet sztycharz. Tę niewątpliwie słuszną wersję podajemy w tekście głównym. Natomiast w Wn nie tylko nie uzupełniono łuków, ale pominięto fragmentaryczny łuk w t. 131. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||||
t. 135
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Trzeci i czwarty akord pr.r. zapisane są w A z wyraźnymi błędami – przed trzecim nie ma żadnego znaku chromatycznego, co daje fis2 równocześnie z f3 , a przed czwartym Chopin wpisał przed najniższą nutą i obniżający e3 na es3, co również daje fis2 równocześnie z f3. Krzyżyk przed 4. akordem, w aktualnej konfiguracji niepotrzebny, potwierdza wynikające z porównania z analogicznym t. 110 przypuszczenie, że Chopin miał na myśli f2-f3 w trzecim akordzie i fis2-fis3 w czwartym. Wersję tę bez błędów podaje skorygowane przez Chopina Wf2 (→Wf3). We wszystkich źródłach opartych bezpośrednio na A dokonano nieautentycznych poprawek:
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wf |
|||||||||||
t. 136-137
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W otwierającym nową linię tekstu t. 137, A ma łuki rozpoczynające się od 1. ćwierćnuty zarówno w prawej, jak i w l.r. Jednak w t. 136 wpisany jest łuk biegnący od ostatniej ósemki pr.r., co uznajemy za obowiązujące i odtwarzamy jako ciągły łuk na wzór analogicznych t. 111-112. Konsekwentnie, w tekście głównym analogiczny łuk podajemy również w partii l.r. Łuki A – od t. 136 w pr.r., a od t. 137 w l.r. – podają wszystkie pozostałe źródła z wyjątkiem Wa, w którym oba łuki rozpoczynają się w t 137. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||||
t. 142
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W A (→KG,Wf1→Wf2) nie ma podwyższającego c1 na cis1 w l.r. Oczywiste przeoczenie Chopina poprawiono w Wa, Wf3 i Wn. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- Następna »