mUltimate Chopin

op. 38, Ballada F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 118

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A (→KG,Wf) brak  podwyższającego B na H. Niedokładność uzupełniono w Wa i Wn.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wf

t. 132-133

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Fragment łuku w A (→KG)

Łuki w Wf

=TGTU

Łuki w Wa

Bez łuków w Wn
..

Zarówno w A (→KG), jak i Wa przejście na nową linię spowodowało rozproszenie uwagi i pozostawienie sugerujących kontynuację łuków  (w A w t. 131, w Wa w t. 132) bez dokończenia. W Wf łuki uzupełniono zgodnie z  analogicznymi t. 125-127 i łukami pr.r. – mógł to zrobić adiustator, a nawet sztycharz. Tę niewątpliwie słuszną wersję podajemy w tekście głównym. Natomiast w Wn nie tylko nie uzupełniono łuków, ale pominięto fragmentaryczny łuk w t. 131.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 135

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

f2-f3 w A, Wf1 i KG (interpretacja kontekstowa) oraz Wf2 (→Wf3) i Wn

fis2-fis3 w Wa
..
Trzeci i czwarty akord pr.r. zapisane są w A z wyraźnymi błędami – przed trzecim nie ma żadnego znaku chromatycznego, co daje fis2 równocześnie z f3 , a przed czwartym Chopin wpisał  przed najniższą nutą i  obniżający e3 na es3, co również daje fis2 równocześnie z f3. Krzyżyk przed 4. akordem, w aktualnej konfiguracji niepotrzebny, potwierdza wynikające z porównania z analogicznym t. 110 przypuszczenie, że Chopin miał na myśli f2-f3 w trzecim akordzie i fis2-fis3 w czwartym. Wersję tę bez błędów podaje skorygowane przez Chopina Wf2 (→Wf3). We wszystkich źródłach opartych bezpośrednio na A dokonano nieautentycznych poprawek:
  • w KG kopista dodał potrzebny  przed najwyższą nutą 4. akordu (fis3), przy okazji pomijając jednak  przed es3. W Wn tekst ten zadiustowano do poprawnej wersji Wf2;
  • w Wf1 pominięto  przed najniższą nutą 4. akordu, co jednak nie wpłynęło na prawidłowość zapisu, zawierającego nadal dwa błędy;
  • w Wa dodano  przed górną nutą 3. akordu, co dało wersję sensowną harmonicznie, lecz w świetle Chopinowskiej korekty Wf2 z pewnością nieautentyczną.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wf

t. 136-137

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Różne łuki w A (→Wf,KG→Wn)

Łuki w t. 137 w Wa

Łuki od t. 136 proponowane przez redakcję
..

W otwierającym nową linię tekstu t. 137, A ma łuki rozpoczynające się od 1. ćwierćnuty zarówno w prawej, jak i w l.r. Jednak w t. 136 wpisany jest łuk biegnący od ostatniej ósemki pr.r., co uznajemy za obowiązujące i odtwarzamy jako ciągły łuk na wzór analogicznych t. 111-112. Konsekwentnie, w tekście głównym analogiczny łuk podajemy również w partii l.r. Łuki A – od t. 136 w pr.r., a od t. 137 w l.r. – podają wszystkie pozostałe źródła z wyjątkiem Wa, w którym oba łuki rozpoczynają się w t 137.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 142

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A (→KG,Wf1→Wf2) nie ma podwyższającego c1 na cis1 w l.r. Oczywiste przeoczenie Chopina poprawiono w Wa, Wf3 i Wn.
W A (→KG,Wf), w 2. połowie taktu powtórzono  przed cis2. Znak był potrzebny w rękopisach ze względu na przypadający w połowie taktu koniec linii; pominięto go w Wa i Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf