Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 139

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuk w A (→Wa,KGWn) i Wf2 (→Wf3)

Bez łuku w Wf1

..

Brak łuku w Wf1 to z pewnościa przeoczenie, poprawione w Wf2 (→Wf3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 150

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A (→KG,Wf1) nie ma kasowników przed górnymi nutami 4. i 12. szesnastki (h1 i h2). Tę typową dla Chopina niedokładność w Wf korygowano stopniowo – pierwszy  dodano w Wf2, drugi w Wf3. We wszystkich tych źródłach nie ma również  przed h, 7. szesnastką l.r., co jednak nie jest błędem, gdyż opatrzone  h na 2. szesnastce zapisane jest na dolnej pięciolinii.  Pozostałe wydania mają w pełni poprawny tekst.
Ponadto w tekście głównym usuwamy występujący we wszystkich źródłach  powtórzony przed gis1 w 8. szesnastce.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KG , Niedokładności A

t. 151

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Bez znaku w A (→Wa,KGWn1)

w Wf i Wn2 (→Wn3)

..

Brak znaku dynamicznego w A (→Wa,KGWn1) może być skutkiem rozproszenia uwagi (lub braku miejsca) w związku z poprawką. W Wf oraz Wn2 (→Wn3) dodano , zapewne przez analogię do t. 141, 143, 147 i 149.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 151

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A (→Wf1) nie ma w tym takcie żadnych znaków chromatycznych. Przeoczone kasowniki przed 3. oktawą l.r. (H-h) Chopin dopisał w KG (→Wn) i dodał w Wf2 (→Wf3). Znaki dodano także w Wa, zapewne na podstawie analogii z t. 149.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KG

t. 154

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

e3-c3 w A (→Wa) i Wf2 (→Wf3)

e2-c2 w KG (→Wn) i Wf1

..

Wskutek mylnej interpretacji zakończenia przenośnika oktawowego dwie pierwsze szesnastki 2. połowy taktu zanotowane są w KG (→Wn) i Wf1 oktawę wyżej – e3-c3 zamiast e2-c2. Błąd został poprawiony w korekcie Wf2 (→Wf3), najprawdopodobniej przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG