Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 17
- Następna »
t. 53
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W A początek taktu brzmiał pierwotnie: Chopin zmienił go następnie na wersję, którą podają Wf i Wa: Powyższą zmianę uwzględniono także w KG, w której jednak Chopin własnoręcznie zmienił to miejsce jeszcze raz; nową wersję wydrukowano na tej podstawie w Wn1 (→Wn2). Wersję tę uważamy za ostateczną z jednym wszakże zastrzeżeniem – uzupełniamy pominięty przy poprawce obniżający e2 na es2. Uzupełnienie to, nie takie oczywiste bez znajomości historii Chopinowskich poprawek, wprowadzono dopiero w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KG |
||||||
t. 54
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Uzupełniamy przeoczony podwyższający f na fis w pr.r. To oczywiste przeoczenie poprawiono też w Wa i Wn. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji |
||||||
t. 55
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W A (→KG,Wf1) nie ma w tym takcie żadnych znaków chromatycznych. Nuty es (w różnych oktawach), występujące w dwóch poprzednich taktach i w kilku następnych, w tym w analogicznym t. 57, wskazują na pominięcie tu przez Chopina bemoli obniżających e na es, jedną z najczęstszych pomyłek, jakie zdarzało mu się popełniać. Wniosek ten potwierdza dodanie w Wf2 (→Wf3) obniżającego e3 na es3. W Wf3 dodano także dwa pozostałe potrzebne w tym takcie bemole, jednak jeden z nich postawiono błędnie przed górną nutą tercji, tak iż obniża g2 na ges2 (pomyłkę tę koryguje ołówkowy wpis w WfD, por. też t. 57). W Wn i Wa dodano wszystkie trzy niezbędne bemole. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf |
||||||
t. 57
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W A (→KG, →Wf1→Wf2) brak bemoli obniżających e2 na es2 i e1 na es1, co jest oczywistą niedokładnością zapisu. Potrzebne znaki uzupełniono już w Wn i Wa, a także w Wf3, w którym jednak pierwszy z dodanych znaków błędnie obniża g2 na ges2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Poprawki A , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
||||||
t. 58
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W A (→KG,Wf1→Wf2) brak niezbędnych znaków chromatycznych przed es2 (6. szesnastka) i fis2 w pr.r oraz przed es1 w l.r. W pozostałych wydaniach dokonano odpowiednich uzupełnień, jednak tylko w Wa dodano wszystkie potrzebne znaki. W Wn uzupełniono tylko znaki w pr.r., a w Wf3 tylko bemole, przy czym w pr.r. dodano omyłkowo dopiero przed ostatnią szesnastką. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 17
- Następna »