Zagadnienia : Błąd tercjowy

t. 184

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Seksta w A (→Wa,KGWn) i Wf2 (→Wf3

Oktawa w Wf1

..
Wf1 jako dolną nutę 3. ósemki ma błędnie H1 zamiast D. Pomyłkę sprostowano w Wf2 (→Wf3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf

t. 194

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

h1 w A (→Wf,KGWn)

d2 w Wa

..

Wersja Wa jest z pewnością błędna – sztycharz pomylił ten takt z poprzednim.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błąd tercjowy

t. 202-204

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

1. Pierwotna wersja A

jak w kom.źr.

2. Późniejsza wersja A (→Wf1,Wa)

3. KG, interpretacja kontekstowa

4. Wf2 (→Wf3)

Wariantowa propozycja redakcji

..

Zakończenie Ballady ma kilka wersji świadczą­cych o wahaniach Chopina. Przedstawiamy je poniżej w porządku chronologicznym:

  1. Pierwotna wersja w A.
  2. Późniejsza wersja w A (→Wa), dopisana przez Chopina pod skreśloną wersją 1.
    Wersja ta została przepisana do KG, gdzie Chopin ją następnie zmodyfikował; ma ją też Wf1 (z błędnym c1 zamiast d1 w t. 203).
  3. Zmieniona przez Chopina wersja KG.
    Wersję tę przejęło Wn, poprawiając dolną nutę w t. 203 i dodając błędny łuk łączący przednutkę i półnutę gis.
  4. Skorygowana przez Chopina wersja Wf2.

Jak widać, Chopin miał dwie główne koncepcje zakończenia Ballady, "rozległą" i "skupioną". Zdaniem redakcji, pierwszą z nich w najbardziej przemyślanej postaci przedstawia wersja 1., a drugą – wersja 4. W tekście głównym podaje­my wersję 1., wzbogaconą o wariantową, chara­kte­rystyczną dla Chopina przednutkę dopisaną w KG.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG , Autentyczne korekty KG