Wysokość
t. 196
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W A (→Wf) nie ma obniżającego h3 na b3 w 1. połowie taktu. Jest to typowa Chopinowska niedokładność w pasażach obejmujących więcej niż jedną oktawę. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach |
|||||||||||
t. 196
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W tekście głównym dodajemy kasowniki przypominające przy oktawie F-f w l.r. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||||||||
t. 197
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrzegawcze przy a i h w l.r. oraz a2 i h2 w pr.r. Znaki ostrzegawcze dodano także w Wn1 (przed h2), a kolejne jeszcze w Wn2 (→Wn3) – przed a, a1 i a2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Skreślenia A |
|||||||||||
t. 202-204
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Zakończenie Ballady ma kilka wersji świadczących o wahaniach Chopina. Przedstawiamy je poniżej w porządku chronologicznym:
Jak widać, Chopin miał dwie główne koncepcje zakończenia Ballady, "rozległą" i "skupioną". Zdaniem redakcji, pierwszą z nich w najbardziej przemyślanej postaci przedstawia wersja 1., a drugą – wersja 4. W tekście głównym podajemy wersję 1., wzbogaconą o wariantową, charakterystyczną dla Chopina przednutkę dopisaną w KG. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KG , Autentyczne korekty KG |