Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 176

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A (→KG,Wf) Chopin pominął obniżający h2 na b2 na początku taktu i  przywracający h2 w 2. połowie taktu. Przeoczenie zarówno alteracji, jak i jej odwołania może się wydawać nieprawdopodobne, zdarzyło sie jednak Chopinowi kilkakrotnie, np. w Etiudzie f op. 25 nr 2, t. 56.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wf

t. 177-178

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Kropka staccato w A

Bez znaku w KG (→Wn) i Wf

3 kropki w Wa

..

Widoczną w A kropkę staccato nad 1. oktawą basową w t. 177 pominięto w pozostałych źródłach z wyjątkiem Wa. W tym ostatnim wydaniu dodano kropki także dwóm następnym basowym oktawom, w połowie t. 177 i na początku t. 178.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy KG

t. 178

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W A (→KG,Wf1Wf2) nie ma podwyższającego f1 na fis1 w t. 178 i f na fis w t. 182. Znaki dodano w Wa, Wn i Wf3

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 193-194

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki od 5. ósemki w A

Łuk od 4. ósemki w KG (→Wn)

Bez łuków w Wf

Łuki od 4. ósemki w Wa

..

W KG (→Wn) brak drugiego łuku w t. 193 to niewątpliwe przeoczenie. Drugim łukiem w t. 194 objęto natomiast – wyraźnie wbrew A – całą 2. połowę taktu. Trzyósemkowe łuki w 2. połowach tych taktów ma także Wa. Łuki A dotyczą wyraźnie 2. ostatnich ósemek, a ich stosunkowo długie końce miały przypuszczalnie na celu wyodrębnienie łuków z wiązań pr.r.
W Wf przeoczono oba łuki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności KG , Błędy KG

t. 195-196

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Krótkie akcenty w A

Akcenty długie w KG (→Wn) i Wf

Akcenty pionowe w Wa

..

Cztery akcenty w A, mimo że dość duże, są jednak wyraźnie krótsze od akcentów długich np. w t. 39, 41-43 czy 68. Mimo to w KG odtworzono je jako długie, co powtórzono w Wn (znaki są dłuższe od akcentów np. w t. 179-180 czy 184). Długie akcenty ma również Wf, natomiast w Wa zastąpiono je dowolnie akcentami pionowymi.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładności KG