Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji
t. 34
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Brzmienie d2 na początku taktu nie ulega wątpliwości ani w autografach, ani w Wf i Wa2 (→Wa3). Brak w A (→Wf1→Wn,Wa) obniżającego dis1 na d1 na 2. szesnastce t. 34 jest więc oczywistym przeoczeniem Chopina (w rękopisach i pierwszych wydaniach jego utworów znajdujemy setki podobnych niedokładności). Błąd poprawiono jednak tylko w Wf2, gdyż problem niezgodności d2 na początku taktu i dis1 na 2. szesnastce adiustator Wn rozwiązał usuwając sprzed d2. Błędną wersję z dis2 i dis1 wprowadzono – zapewne pod wpływem Wn – także w Wa4. Trzeba jeszcze raz podkreślić, że oba autografy – mimo niedokładnej pisowni – są zupełnie jednoznaczne, jeśli chodzi o użycie w tym takcie akordu h-moll, a nie H-dur, a wersję tę potwierdza następnie zarówno korekta Wf2, jak i egzemplarze lekcyjne, noszące liczne ślady opracowywania Etiudy z Chopinem. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 45
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W obu autografach brakuje niektórych z potrzebnych w tym takcie kasowników, choć te które są, pozwalają odczytać tekst bez żadnych wątpliwości:
Potrzebne znaki dodano w Wf (→Wn,Wa), a w Wn4 (→Wn5) usunięto zbędny na końcu taktu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A |
|||||
t. 73-74
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Brak w AI przed 6. szesnastką dolnego głosu oznacza, że w obu taktach ma ona brzmieć cis1. Znając wersję ostateczną, można mieć wątpliwości, czy Chopin po prostu nie zapomniał przed tą nutą. Użycie A jako 5. szesnastki l.r. jest jednak mocnym argumentem za autentycznością odczytanej dosłownie wersji AI. W A (→Wf→Wa2→Wa3) brak przed ostatnią nutą pr.r., co jest oczywistą niedokładnością zapisu. W Wn1 (→Wn1a) znak uzupełniono w t. 74, w pozostałych wydaniach – w obu taktach. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji |