Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Artykulacja, akcenty, widełki

t. 25

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Akcent długi w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.     Tu TGTU

 w Wf (→Wn1,Wa)

!!!   na 3 szesnastki (do połowy główki)

 w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5)

!!!    na 4 szesnastki (do połowy główki)

..

Jest to najdłuższy z trzech niewątpliwych akcentów długich zapisanych w A w t. 21, 25 i 27. W Wf (→Wn1,Wa) odtworzono go jako widełki  długości trzech szesnastek. W późniejszych Wn znak rozciągnięto na całą długość wiązania szesnastkowego (tego rodzaju dopasowywanie łuków i widełek do regularnych ugrupowań rytmicznych było charakterystyczną manierą sztycharzy niemieckich, zarówno Kistnera, jak i Breitkopfa i Härtla). Por. t. 27.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 27

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez znaków w AI, A (→WfWa) i Wn2 (→Wn3Wn4Wn5)

!!!   miniat: te 3 nuty, tylko dolna 5-linia.     Tu łuk (bo w 2. wariancie trzeba go będzie podnieść) = TGTU

Kropki staccato w Wn1 (→Wn1a)

!!!    nad każdą nutą, łuk podnieść z prawej strony

..

Kropki staccato w Wn1 (→Wn1a) są z pewnością pomyłką, skorygowaną w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 27

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Akcent długi w A (→WfWa2Wa3)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia (jak w t. 25, ale bez kaso).     Tu TGTU

 w Wn1 (→Wn1a)

!!!   na 3 szesnastki (do połowy główki)

 w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) i Wa4

!!!    na 4 szesnastki (do połowy główki)

..

Akcent długi w A (→WfWa2Wa3) odtworzono w Wn1 (→Wn1a) jako widełki  na wzór t. 25. Jednolitość utrzymano w następnych Wn, wydłużając znak jeszcze bardziej, na cztery szesnastki. Tę dowolną wersję powtórzono też w Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 27

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez znaku w AI i A

!!!   miniat: 1. połowa taktu, tylko górna 5-linia.     Tu pusta klisza 

 w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU

 jako alternatywna propozycja redakcji

..

Patrząc na t. 29, można się zastanawiać, czy dodane w korekcie Wf (→Wn,Wa) widełki  nie zostały omyłkowo odwrócone, co niejednokrotnie się zdarzało w utworach Chopina (por. np. Etiudę c nr 12, t. 53).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Odwrócenie znaku

t. 28

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Nad 4. szesnastką w A nie ma kropki staccato. Jest to tak oczywiste przeoczenie, że jej obecność w Wf (→Wn,Wa) może być nawet efektem nieuwagi sztycharza. Świadomego działania sztycharza lub korekty Chopina też jednak nie można wykluczyć.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A