mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Akcenty długie

t. 27

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Akcent długi w A (→Wf→Wa2→Wa3)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia (jak w t. 25, ale bez kaso).     Tu TGTU

 w Wn1 (→Wn1a)

!!!   na 3 szesnastki (do połowy główki)

 w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa4

!!!    na 4 szesnastki (do połowy główki)
..

Akcent długi w A (→Wf→Wa2→Wa3) odtworzono w Wn1 (→Wn1a) jako widełki  na wzór t. 25. Jednolitość utrzymano w następnych Wn, wydłużając znak jeszcze bardziej, na cztery szesnastki. Tę dowolną wersję powtórzono też w Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 54

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Akcent długi w AI i Wa3 (→Wa4)

!!!   miniat: ta ósemka, tylko dolna 5-linia.     Tu akcent długi

Krótki akcent w A (→Wf→Wn)

 w Wa2
..

Akcent długi w AI (w tym i następnym takcie) dowodzi, że podkreślenie nuty c było od początku istotnym składnikiem koncepcji brzmieniowej tego fragmentu. Wyraźnie krótki znak w A (→Wf→Wn) otwiera jednak kwestię rodzaju akcentu, jakim Chopin chciał opatrzyć tę nutę. Zdaniem redakcji, to notacja czystopisu jest w tym wypadku niedokładna, nie mając wszakże pewności co do tego, w tekście głównym odtwarzamy zapis źródła podstawowego.
Znak użyty w Wa jest bliższy akcentowi długiemu lub nawet widełkom diminuendo, przy czym w Wa2 wydrukowano go odwrotnie, jako . W egzemplarzu prezentowanym w mUltimate Chopin pomyłkę tę skorygowano odręcznie (inny, niepoprawiony egzemplarz można zobaczyć tu).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wa , Niedokładności Wa , Odwrócenie znaku

t. 55

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Prawdopodobne akcenty długie w A

!!!   miniat: 4. ósemka t. 55, obie pięciolinie.      Tu długie akcenty na fis1 i c.

Możliwe akcenty krótkie w A (→Wf→Wn) i Wa3 (→Wa4)
..

Oba akcenty – na fis1 w pr.r. i na c w l.r. – wydają się w A dłuższe niż ich odpowiedniki w poprzednim takcie (a także większość innych akcentów w t. 54-59). Różnicy tej nie odtworzono w wydaniach, nie jest też pewne, czy Chopin rzeczywiście chciał tu zróżnicować akcenty. W tekście głównym podajemy akcenty długie, biorąc dodatkowo pod uwagę niewątpliwy akcent długi w l.r. w AI. Por. t. 54 i 55-56.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 57

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Akcent długi w A

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia.    TGTU

Akcent (?) w Wf (→Wn1)

!!!    "nie wiadomo-co" nie wiadomo gdzie (corel)

Krótki akcent na dis1 w Wa2 (→Wa3)

Krótki akcent na gis1 w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa4
..

Można mieć wątpliwości odnośnie do rodzaju akcentu, użytego w A do wskazania początku motywu. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobny jest akcent długi. W Wf (→Wn1) znak odtworzono nieprecyzyjnie, tak iż w Wa2 (→Wa3) umieszczono go nad 2. szesnastką taktu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 64

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez znaku w AI i Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia. bez wideł pod.         Tu pusta klisza 

Akcent długi w A

!!!     TGTU
..

Brak akcentu w Wf (→Wn,Wa) jest zapewne skutkiem przeoczenia.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf