Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 42

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez palcowania w AI i A (→WfWn)

!!!   miniat: od 2. szesnastki do końca taktu, obie pięciolinie.     Tu pusta klisza 

Palcowanie Wa

!!!    od 2. szesnastki:   25 13 nad pr.r., 31 52 pod l.r. 

Palcowanie wpisane w WfS

!!!     TGTU (3 w nawiasie)

..

Palcowanie w Wa jest dodatkiem Fontany. W tekście głównym uwzględniamy cyfrę wpisaną na końcu taktu w WfS, wskazującą to samo, naturalne palcowanie – patrz t. 41-42.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS

t. 42-45

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez pedalizacji w AI i Wa2

!!!   miniat: 1. i ostatnia szesnastka t. 42 + 1. w t. 43 oraz pół t. 44 (z numerem taktu).  Tylko dolna 5-linia, bez palcowania.      Tu pusta klisza 

Pedalizacja w A i Wn2 (→Wn3Wn4Wn5)

!!!    TGTU

Wf (→Wn1Wn1a)

!!!    tylko Ped na początku 42 (tr=pod ostatnią w 41) i pod kluczem wiolinowym w 44

Wa3

!!!    tylko w t. 42 Ped na 1 i gwiazdka przed ostatnią szesnastką

Wa4

!!!     to co Wa3 + ped i gwiazdka w t. 44 (cały takt)

..

W tekście głównym podajemy niebudzącą wątpliwości pedalizację A. W Wf (→Wn1Wn1a) oznaczenia te odtworzono bardzo niedokładnie – pominięto , a znak  w t. 44 umieszczono w złym miejscu (w Wa2 znaków nie ma w ogóle). Adiustatorzy późniejszych Wn i Wa poprawiali i uzupełniali te zapisy według swojego uznania, w większości przypadków osiągając zresztą rezultat bardzo bliski notacji Chopinowskiej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa

t. 42-43

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Chopin pominął w A ostatni z łuków obejmujących kolejne pary szesnastek. Jest to niemal na pewno przeoczenie, toteż w tekście głównym proponujemy uzupełnienie łuku. W Wf (→Wn1) pominięto także poprzedni łuk, co uzupełniono w Wa2. Późniejsze Wn i Wa mają tu komplet łuków. AI, w którym wszystkie pary szesnastek przypisane są pr.r., ma jeden łuk nad całym pasażem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 42-43

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tylko pr.r. (1 łuk, interpretacja kontekstowa) w AI

Obie ręce (3 łuki) w A i Wa2

!!!     jak TGTU (z 3 krótkimi łukami)

Dwa łuki w Wf (→Wn1

!!!   jak TGTU, tylko 2 pierwsze 

Cztery łuki w Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5) i Wa3 (→Wa4)

!!!    TGTU

..

W AI cały opadający pochód dwudźwięków ma być wykonany tylko pr.r. Dodający blasku i efektownej wirtuozerii podział na ręce wpisany jest już na czysto, bez poprawek w A (→WfWn,Wa). Podobną zmianę wprowadził Chopin w t. 44-45.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 42

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Klinik dla pr.r. w AI i A

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa)

Kliniki proponowane przez redakcję

..

W tekście głównym podajemy klinik pr.r. wpisany w obu autografach. Jego brak w wydaniach jest niemal na pewno wynikiem przeoczenia. Kliniki na początku t. 44 i 46, oznaczone w A w partiach obu rąk, sugerują potrzebę uzupełnienia znaku dla l.r. także w t. 42.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Kliniki