mUltimate Chopin

op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 44-46

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

..

W A w t. 44 i 46 wpisany jest tylko pierwszy z czterech potrzebnych bemoli obniżających d1/2 na des1/2. W Wf uzupełniono dwa z brakujących znaków, oprócz znaku w pr.r. w t. 46 (który z kolei dopisany jest w WfD). W pozostałych wydaniach notacja jest poprawna.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf

t. 48-49

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Bez es3 w A

!!!   miniat: 3 ósemki, tylko górna, bez dynamiki.     Tu 2x bez es3 na 2. ósemce

es3 w Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU
..

W A widać w tych taktach szereg poprawek. W partii pr.r. Chopin usunął es3 z 2. akordu (na pewno w t. 48, w t. 49 ślady zmian są mniej wyraźne) i zmienił as2 na b2 w ostatnim akordzie (w obu taktach). Jednak korygując Wf (→Wn,Wa) wycofał się z pierwszej z tych zmian. Por. wahanie dotyczące partii l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf

t. 48-49

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Bez d1 w A

!!!   2. - 4. ósemka l.r.      Tu pusta klisza

d1 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU
..

Brak w A d1 w 3. akordzie t. 48 i wykreślenie tej nuty w t. 49 świadczą o wahaniu Chopina, gdyż ostatecznie dodał tę nutę w obu taktach, korygując Wf (→Wn,Wa). Kompozytor wybierał przypuszczalnie pomiędzy poprawnością prowadzenia głosów a zgrabniejszym i pełniej brzmiącym chwytem pianistycznym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf

t. 48-49

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

..

Chopin w A nie sprawdził notacji chromatycznej w tych taktach. W każdym z nich brakuje  przywracającego c4 w 4. akordzie oraz bemoli przywracających es1 w 5. akordzie i b3 w ostatnim. W Wf (→Wn,Wa) dodano wszystkie potrzebne znaki, a także ostrzegawcze kasowniki przed c1 i bemole przed b. W Wf przeoczono jednak  podwyższający es3 na e3 w t. 49, co poprawiono w Wn i Wa, a także w WfD. Dodajemy ponadto  ostrzegawczy przed as2 w t. 49; znak dodano już w Wn i Wa4 wraz z mniej uzasadnionym  ostrzegawczym przed as.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 50

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

g1 w A, Wf (→Wa)

!!!   miniat: ten akord, tylko l.r.    tu TGTU

b1 w Wn
..

Ślady poprawek widoczne w Wf pozwalają stwierdzić, że b1 jako wewnętrzna nuta 1. akordu l.r. występowało pierwotnie w Wf1, skąd przeszło do Wn. W samym Wf (→Wa) nutę tę poprawiono w ostatniej korekcie na g1 zgodne z zapisem A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf