Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 45-46

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

KLI

!!!   miniat: te 2 takty, tylko l.r., bez pedału, ściesniona.     Tu pusta klisza. (prawdopodobnie)

Wf (→Wn,Wa

!!!    TGTU (2x H1 i liga)

..

W KLI zachowała się najprawdopodobniej pierwotna wersja tych taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 45-46

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Pauzy w KLI i Wn (oprócz Wn3)

!!!   miniat: od połowy t. 45 do końca 46, tylko dolna 5-linia, d1 i dis1 przeniesione na dół, bez pedału.    Tu pauzy bez nawiasów.

Bez pauz w Wf (→Wa2Wa3)

Pauzy w Wn3 i Wa4

!!!!   obie pauzy 45 na obu 5-liniach. Pusto 46. Na miniaturze drugą pauzę dać nad pierwszą (nad 5-linią)

Wariantowa propozycja redakcji

!!!   TGTU

..

Źródła różnią się, jeśli chodzi o notację pauz na końcu tych taktów. Naturalna pisownia KLI, w której partia pr.r. kończy się pauzą, nie została jednak powtórzona w Wf (→Wa2Wa3). Ponieważ nie jest pewne, czy pominięcie pauz było zamierzone przez Chopina, w tekście głównym proponujemy pauzy w nawiasach jako rozwiązanie wariantowe. Różnica ma zresztą charakter raczej ideowy, niż praktyczny. W pozostałych wydaniach pauzy występują, co zapewne jest wynikiem działań adiustatorów. W Wa4 i Wn3 obie pauzy umieszczono w t. 45, co z pewnością jest błędem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 46

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

H w KLI i Wf (→Wa)

!!!   miniat:   2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia z przeniesionym dis1, bez pedału.     Tu TGTU

dis w Wn

..

Nuta dis Wn jest wynikiem nałożenia błędu Wf1 i adiustacji Wn: przejęte z Wf1 błędne d (bez żadnego znaku chromatycznego) zostało przez adiustatora Wn, skupionego przede wszystkim na uzupełnianiu brakujących znaków chromatycznych, opatrzone  i w ten sposób dopasowane do akordu H7. W korekcie Wf2 Chopin zmienił to na H, przywracając wersję, która – jak o tym świadczy KLI – była od początku jedyną zamierzoną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 47-50

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Bez dolnych oktaw w KLI

!!!   miniat: 4 takty, tylko dolna 5-linia, ścieśnione, bez pedału.     Tu pusto 47-8 + górne c z ligą 49

Oktawy w Wf (→Wn,Wa

..

Wersja KLI jest bez wątpienia wcześniejsza i mniej dopracowana. W Wf (→Wa), a częściowo także w Wn1 i Wn2 (→Wn3), oktawy l.r. zapisane są skrótowo.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Skrótowy zapis oktaw

t. 47-48

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Bez pedalizacji w KLI

!!!    miniat: t. 47-8 tylko przetrzymana oktawa l.r. + klucz wiolinowy i 2. grupa 16ek.       Tu pusta klisza

Pedalizacja Wf

!!!!!!!!!   NOWE TGTU    !!!!!!!!!!!!    gwiazdka 48 pod 7. 16ką pr.r.

Pedalizacja Wn i Wa

!!!!   gwiazdka nutę dalej, pod h1.

..

W tekście głównym znak  podajemy według Wf. W pozostałych wydaniach umieszczono go nieco później, co zresztą nie ma żadnego praktycznego znaczenia. Zdaniem redakcji, nietypowe – w porównaniu z pozostałą pedalizacją Etiudy – umiejscowienie tego znaku nie musi być błędne: być może Chopin chciał zwrócić w ten sposób uwagę na potrzebę ostrożniejszej pedalizacji w związku z diminuendo.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa