Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 32

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Akcenty w Ao, odczyt dosłowny

Akcenty Ao, prawdopodobna interpretacja

Akcenty w Ao, możliwa interpretacja

!!!   t. 32 3x akcenty długie pod akordami.

 w Wfkor

!!!!!!  NOWE TGTU  !!!!!! jak stare, ale zacząć 16kę wcześniej,

 w Wf (→Wn)

!!!   widły od prawego końca pauzy do końca ostatniej 16ki; 

 w Wa

!!!    od 2 do g2 

..

Trzy akcenty wpisane w Ao w t. 32 są niewątpliwie krótkie, jeśli brać pod uwagę kształt znaków. Jednak ich umiejscowienie budzi wątpliwości – znaki na pewno nie odnoszą się tylko do górnego głosu, zatem przypadają na 2., 3. i 4. miarę taktu, gdzie prawdopodobnie dotyczą całych akordów. Jeśli jednak dotyczą one akordów, to takie umiejscowienie sugeruje ich niejako przedłużone działanie, co odpowiada definicji akcentów długich (por. t. 45-46). W tekście głównym podajemy jeden znak  wpisany przez Chopina – tak jak w dwóch następnych taktach – w Wfkor. W gotowym Wf (→Wn) i Wa znak ten odtworzono niedokładnie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 33-34

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez znaków w KLI i Wa2

!!!   miniat; t. 33 od 2. miary do końca + 7 szesnastek 34, tylko górna 5-linia.    Tu puste

 w Ao

!!!      Tu t. 33 widły dim. od e3 do f2; t. 34 widły od d3 do pr. końca akordu na 4

 w Wfkor

!!!!!!  NOWE TGTU  !!!!! jak stare, ale w t. 34 skończyć 16kę wcześniej.

 w Wf

!!!   widły  t. 33 od 2 do 4; t. 34 od 2 do e2

 w Wn1 (→Wn2)

!!!    t. 33 od 2 do końca taktu; t. 34 od 2. szesnastki do końca taktu.

 w Wn3 (→Wn4Wn5)

!!!    t. 33 od 2 do końca taktu; t. 34 puste

 w Wa3 (→Wa4)

!!!   widły  t. 33 od 2 do 4; t. 34 od 3. 16ki e2 do 14. g2

..

Źródła różnią się zasięgiem widełek . Chopinowskie wpisy w Ao i Wfkor nie odbiegają wiele od siebie, wersję Wfkor podajemy w tekście głównym. W gotowym Wf skrócono widełki w t. 33, wersję tę odtworzono w Wa z nieznacznymi przesunięciami (z wyjątkiem Wa2, w którym oba znaki pominięto). Największe odstępstwa od podkładu wykazuje Wn: o ile widełki w t. 33 odpowiadają w zasadzie znakom autentycznym, o tyle znak w t. 34 w Wn1 (→Wn2) dowolnie wydłużono, co wypaczyło jego sens, a w Wn3 i dalszych – całkiem pominięto.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 37

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Akord i kwinta w KLI

!!!   miniat: akordy na 2 i 3, tylko dolna 5-linia.       Tu pusta klisza (bez kaso, kwinta a-e1 na 3)

Akordy w Ao i Wfkor

!!!   TGTU, ale bez kasowników

Akordy w Wf (→Wa2Wa3)

!!!   TGTU

Akordy w Wn i Wa4 

!!!   TGTU, ale kasowniki i na 2, i na 3.

..

Kwinta na 3. mierze taktu w KLI jest prawdopodobnie wersją pierwotną. W źródłach znalazło też odzwierciedlenie wahanie Chopina, jeśli chodzi o umiejscowienie  ostrzegawczego przed c1. Do tekstu głównego przyjmujemy – idąc za Wf (→Wa2Wa3) – znak przed akordem na 3. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 39

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez przetrzymania h w KLI, Ao i Wf (→Wa2Wa3)

!!!   miniat: tylko dolna 5-linia, dwa dwudźwięki. Tu pusta klisza=TGTU

Łuk przetrzymujący w Wn i Wa4

..

Łuki przetrzymujące są prawdopodobnie (Wn) albo na pewno (Wa4) dodatkiem adiustatorów tych wydań. Do tekstu głównego przyjmujemy niewątpliwie autentyczną wersję KLI, Ao i Wf (→Wa2Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 39

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez znaku w Ao i Wf (→Wa,Wn1Wn1aWn2Wn3)

Kropka w Wn4 (→Wn5)

..

Dodajemy kropkę staccato na wzór znaków dopisanych przez Chopina w Wfkor w analogicznych t. 4 i 12. Chopin dodawał tu kropki w sąsiednich taktach, tak iż przeoczenie znaku w tym miejscu nie ulega wąpliwości. Kropkę dodano już w Wn4 (→Wn5).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn