- « Poprzednia
- 1
- …
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- …
- 35
- Następna »
t. 75-78
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Palcowanie tego fragmentu, już w A dość szczegółowo oznaczone, zostało przez Chopina jeszcze doprecyzowane w trakcie korekty Wf (→Wn). Kilka dalszych oznaczeń do tej ostatniej wersji dodał Fontana w Wa. Patrz też t. 78. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 76
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Bemol dodany w Wn2 (→Wn3→Wn4) jest z pewnością nieautentyczny. Nie ma też powodu, by podejrzewać przeoczenie Chopina, gdyż e1 jest tu harmonicznie bardziej uzasadnione niż es1 ze względu na dominantową harmonię następnego taktu. Chopin wielokrotnie stosował tego typu uprzedzenia harmoniczne w figuracjach. Dla uniknięcia wątpliwości w tekście głównym dodajemy przypominający . Adiustację późniejszych Wn powtórzono w Wa4. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 77
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
W A nie ma znaków chromatycznych przed górną półnutą l.r. na początku taktu i przed przedostatnią szesnastką pr.r. Pierwsze z tych niewątpliwych przeoczeń poprawiono już w Wf (→Wn,Wa), drugie – tylko w Wn. Bemol przed 5. szesnastką (es4) umieszczony jest w A wyraźnie za nisko, na wysokości b3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty , Ostatni znak przykluczowy |
|||||||||||
t. 77
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
W tekście głównym zachowujemy zapisane w A precyzyjne zróżnicowanie długości trwania poszczególnych składników akordu. W Wf (→Wn,Wa) nucie B nadano błędnie wartość całej nuty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Różne wartości składników akordu |
|||||||||||
t. 77-78
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
W tekście głównym podajemy notację A, w której przetrzymanie nuty c nie budzi żadnych wątpliwości. Mimo to w Wf łuk przetrzymujący odtworzono niedokładnie (tylko w t. 78 w nowej linii tekstu) i z błędem (dochodzi do F), tak iż w żadnym z pozostałych wydań nie domyślono się prawidłowego tekstu. Za naturalną interpretację Wf uważamy wersję Wn i Wa4. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- …
- 35
- Następna »