Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 75-78

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Palcowanie w A

!!!   miniat: 2. połowa t. 75 + 4. grupa 76, z numerami taktów, tylko górna 5-linia.       Tu wszystko fragmenty TGTU od połowy t. 75 (1. połowa w ESTU), bez (1) na końcu t. 78.       t. 75: '1' na g1 (15. nuta);     t. 76: '55', '12' (cis1-d1);     t. 77=TGTU bez '2' na początku;   t. 78: TGTU bez '12' na końcu 1. połowy; 

Wf (→Wn)

!!!     TGTU (pr.r.) t. 78 bez (1) na końcu

Wa

!!!     t. 75 = TGTU;    t. 76: TGTU + '541' na końcu ;    t. 77=TGTU + "32313" jako dalszy ciąg od 8. nuty;    t. 78 = TGTU (1.połowa) + '4124124' w 2. połowie (bez ostatniej)

..

Palcowanie tego fragmentu, już w A dość szczegółowo oznaczone, zostało przez Chopina jeszcze doprecyzowane w trakcie korekty Wf (→Wn). Kilka dalszych oznaczeń do tej ostatniej wersji dodał Fontana w Wa. Patrz też t. 78.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 76

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Bez znaku (e1) w A (→WfWn1,Wa3)

!!!   miniat: 4. grupa szesnastek tylko górna 5-linia.     Tu pusta klisza 

Bemol w Wn2 (→Wn3Wn4) i Wa4

!!!    bemol es1

Kasownik proponowany przez redakcję

!!!     TGTU

..

Bemol dodany w Wn2 (→Wn3Wn4) jest z pewnością nieautentyczny. Nie ma też powodu, by podejrzewać przeoczenie Chopina, gdyż e1 jest tu harmonicznie bardziej uzasadnione niż es1 ze względu na dominantową harmonię następnego taktu. Chopin wielokrotnie stosował tego typu uprzedzenia harmoniczne w figuracjach. Dla uniknięcia wątpliwości w tekście głównym dodajemy przypominający . Adiustację późniejszych Wn powtórzono w Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 77

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed górną półnutą l.r. na początku taktu i przed przedostatnią szesnastką pr.r. Pierwsze z tych niewątpliwych przeoczeń poprawiono już w Wf (→Wn,Wa), drugie – tylko w Wn.

Bemol przed 5. szesnastką (es4) umieszczony jest w A wyraźnie za nisko, na wysokości b3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty , Ostatni znak przykluczowy

t. 77

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Półnuta z kropką w A

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia.       TGTU

Cała nuta w Wf (→Wn,Wa)

!!!     B cała nuta, przesunąć do pionu ćwierćnutę f.

..

W tekście głównym zachowujemy zapisane w A precyzyjne zróżnicowanie długości trwania poszczególnych składników akordu. W Wf (→Wn,Wa) nucie B nadano błędnie wartość całej nuty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Różne wartości składników akordu

t. 77-78

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Łuk przetrzymujący w A

!!!     TGTU  (opis miniat. w następnym war.

Łuk w Wf, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ostatnia ćwierćnuta t. 77 i akord 78, tylko dolna 5-linia.        Tu liga przy F i tylko w t. 78 (na miniat. od kreski taktowej)

Interpretacja łuku Wf, łuk Wn i Wa4

!!!      Liga F;    na miniat. mniej więcej pół łuku od początku miniatury

Łuk Wa3

!!!     od c do F

..

W tekście głównym podajemy notację A, w której przetrzymanie nuty c nie budzi żadnych wątpliwości. Mimo to w Wf łuk przetrzymujący odtworzono niedokładnie (tylko w t. 78 w nowej linii tekstu) i z błędem (dochodzi do F), tak iż w żadnym z pozostałych wydań nie domyślono się prawidłowego tekstu. Za naturalną interpretację Wf uważamy wersję Wn i Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn