Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 26-30

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez znaków w KJ i WF

!!!   miniat: para akordów pr.r., t. 26 i 30. Tu pusta klisza (bez akcentów)

Akcenty w Wp

!!!   TGTU = akcenty długie pod w obu taktach i akcent długi tuż nad 5-linią w t. 30

..

Akcenty długie widoczne w Wp – jeden w t. 26 i dwa w t. 30 – tworzą wraz z łukami i innymi zmianami udoskonalony i wzbogacony obraz tego odcinka. Rozstrzygnięcie, czy t. 28 należy podobnie akcentować, musi być pozostawione smakowi wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 26-30

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez zakończeń tryli w KJ i WnF

!!!   miniat: para akordów w t. 26 i w t. 30, bez akcentów. Tu pusta klisza

Zakończenia tryli w WfF

!!!   3 razy (=TGTU, tylko bez nawiasów)

Wp

!!!   bez końcówki w t. 30, w t. 26 łuczek pod drobnymi nutkami

Propozycja redakcji

!!!   TGTU

..

Zakończenia tryli w formie podwójnej przednutki znajdują się w WfF we wszystkich trzech analogicznych miejscach (t. 26, 28 i 30), a w Wp tylko w pierwszych dwóch. Bez względu na to, czy brak końcówki w t. 30 wystąpił jeszcze w [A], czy jest zwykłym przeoczeniem sztycharza, wydaje się mało prawdopodobne, by tryl w tym miejscu należało wykonywać inaczej niż w poprzednich dwóch.
Brak zakończeń w WnF dowodzi, że Fontana wprowadził ostatnie retusze WfF już po wydrukowaniu WnF.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Fontany

t. 26-28

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Rytm i a1 w KJ

!!!   miniat: 2 ósemki l.r., bez łuku nad, bez nawiasu. Tu jak w źródle - jednogłosowo, 2. ósemka a1.

Rytm i f1 w WF

!!!   jak KF, tylko z f1

Rytm i f1 w Wp

!!!   TGTU

..

Jednogłosowa notacja 1. akordu t. 26 i 28 w KJ i WF jest prawdopodobnie niedokładna: pisownia KJ w t. 25 i 27 dowodzi, że Chopin w [AI] nie oznaczył precyzyjnie przedłużeń nuty basowej. W tekście głównym podajemy w obu taktach notację Wp w postaci użytej w t. 26; daje ona konsekwentny podział na głosy, w którym dwudźwięki uderzane na mocnych częściach t. 25-26 mają wartość ósemek. Por. t. 30.

Jako 2. ósemkę t. 26 KJ ma najprawdopodobniej błędnie a1. Patrz uwaga do 4. ósemki tego taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wp

t. 26-30

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Ósemki f (g) w KJ i WF

!!!   miniat: 3. i 4. ósemka l.r. Tu bez dodatkowych ćwierćnut f (g w t. 30).

Ćwierćnuta w Wp

!!!   TGTU

..

Nuty basowe uderzane na 2. mierze taktu – w t. 26 i 28 oraz g w t. 30 – w KJ i WF nie są przedłużone. W tekście głównym uwzględniamy dokładniejszą notację Wp. Por. uwagi do t. 25-27 i 29-30.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 26

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

a1 w KJ

!!!   miniat: tylko dolna 5-linia, 3. i 4. ósemka l.r. Tu 4. ósemka a1. 

f1 w WF i Wp

!!!   TGTU

..

Na 4. ósemce taktu KJ ma – tak jak na drugiej – nutę a1. Jest to niemal na pewno pomyłka, być może samego Chopina w [AI]. Tego typu błędy należą do najczęstszych zarówno w autografach, jak i kopiach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy KJ