Zagadnienia : Akcenty długie
- « Poprzednia
- 1
- …
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- Następna »
t. 581-588
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Akcenty w tych taktach można odczytywać jako długie (na pewno w Wf, niewykluczone w KG) lub krótkie (Wa i Wn, bardziej prawdopodobne w KG). Do tekstu głównego przyjmujemy akcenty krótkie, ze względu na zapis z użyciem pauz na końcu każdego taktu – gdyby Chopinowi zależało na sugestii dłuższego brzmienia, mógł napisać półnuty. Dodatkowym argumentem jest fakt, iż w t. 613-616, będących powtórzeniem t. 581-584, Wf ma akcenty krótkie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf |
||||||||||||||
t. 591
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Akcenty w Wa i Wf są zauważalnie dłuższe od tych w następnym takcie. W KG (→Wn) nie ma różnicy. W tekście głównym uwzględniamy różnicę kroju akcentów, gdyż w naturalny sposób łączy się tu ona z wartościami rytmicznymi. W Wf akcenty w t. 591-593 umieszczone są pod pięciolinią. Jest to zapewne przykład często spotykanej maniery sztycharskiej, polegającej na umieszczaniu akcentów, znaków artykulacji itp. po stronie główek nutowych. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń |
||||||||||||||
t. 594-595
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Akcenty w tych taktach różnią się zarówno długością, jak i umiejscowieniem. Wa ma dwa akcenty długie, Wf – dwa krótkie. Znaki w KG, zdaniem redakcji, nie odbiegają kształtem ani wielkością od pozostałych tego rodzaju znaków w poprzednich taktach, dlatego oddajemy je jako krótkie. W Wn akcent w t. 594 jest jednak nieco dłuższy od następnego. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||||||||
t. 596
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Sens znaku widocznego w KG nie jest oczywisty. Na pierwszy rzut oka są to całotaktowe widełki . Tak też to odczytał sztycharz lub adiustator Wn, umieszczając znak nad partią pr.r., gdzie widocznie diminuendo miało jego zdaniem więcej sensu. Notacja KG wskazuje jednak wyraźnie, że znak nie tylko dotyczy l.r., ale konkretnie oktawy A1-A, co pozwala widzieć w nim duży akcent długi. Takie odczytanie jest potwierdzone przez Wf, w którym oktawa opatrzona jest typowym akcentem długim. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn |
||||||||||||||
t. 601
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Mimo różnic w długości i umiejscowieniu, znaki we wszystkich źródłach (oprócz Wn1, w którym znak pominięto) wyraźnie dotyczą półnuty na 2. mierze tego taktu, co pozwala widzieć w nich mniej lub bardziej dokładnie odtworzony akcent długi. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne zagadnienia: Akcenty długie |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- Następna »