Zagadnienia : Adiustacje Wf
t. 259
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Zapisana dwugłosowo septyma Es1-Des to niewątpliwy błąd Wf1, powstały prawdopodobnie w wyniku niestarannie zrealizowanej korekty. Jako wersję zamierzoną tego wydania podajemy oktawę Des1-Des, co prowadzi do wersji analogicznej do t. 243. Niewykluczone jednak, że celem poprawek była pojedyncza nuta Des1, jak w pozostałych źródłach. W Wf2 zmieniono Es1 na Des1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf |
|||||||||||||
t. 297
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W Wf2 zmieniono dowolnie najwyższą nutę akordu z f1 na ges1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wf |
|||||||||||||
t. 337
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W Wa, KG i Wf1 nie ma podwyższającego a2 na ais2. Ta oczywista niedokładność musiała więc znajdować się już w autografie (tego typu niedokładna notacja jest w autografach Chopina dość częstym zjawiskiem). Znak dodano w Wn i Wf2, co jest zapewne dziełem adiustatorów. Por. t. 345. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf , Niedokładności KG |
|||||||||||||
t. 345-347
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Prawidłowy tekst l.r. w tych trzech taktach pojawia się dopiero w wyniku adiustacji w Wf2 i Wn2. Błąd w t. 345 (powtórzenie septymy Gis-fisis) musiał być już w autografie, co wynika ze zgodności wersji Wa i KG. W wersji Wf1 prawidłowy tekst t. 346-347 został przypuszczalnie omyłkowo wydrukowany w t. 345-346, co dało w rezultacie powtórzenie septymy gis2-fisis3 w t. 346-347. Prawdopodobnie dla zachowania oktawowej relacji między dwudźwiękami w tych taktach, dodano przenośnik oktawowy w t. 347 (mógł to zrobić sam Chopin przy pospiesznej korekcie). W Wn1 septymę w t. 345 przeniesiono na właściwą wysokość, ale przed górną nutą zamiast podwójnego krzyżyka wydrukowano omyłkowo pojedynczy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Błędy KG |
|||||||||||||
t. 370-372
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W tekście głównym podajemy nie budzącą wątpliwości notację KG. Brak akcentu w t. 372 to niewątpliwe przeoczenie Wa, a długie akcenty Wn wynikają ze zbyt powierzchownego spojrzenia na pisownię KG (nie zauważono różnicy długości pomiędzy akcentami w t. 360-368, a tymi w t. 370-374). Z kolei podwójne akcenty w Wf mogą być wynikiem adiustacji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa , Adiustacje Wf |