![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wydawca: | Charles Haslinger quondam Tobie |
Data: | VII 1851 |
Numer wydawniczy: | T.H.8147. |
Tytuł: | Grande Sonate |
Dedykacja: | Brak |
Pierwsze wydanie niemieckie, oparte na A. Dokonano w nim licznych adiustacji, uzupełniając przede wszystkim znaki chromatyczne oraz – w mniejszej liczbie – znaki artykulacyjne i dynamiczne. Chopin nie brał udziału w powstaniu Wn1 – patrz charakterystyka tego wydania w cz. I Sonaty.
Kilka zmian wprowadzonych w Wn1 wykracza poza typowy zakres adiustacji:
- alteracja akordu w t. 7 i analog. – dodano krzyżyki podwyższające wszystkie f w 2. połowie taktu na fis;
- wzorowana na analogicznym miejscu poprawka prowadzenia głosów w t. 103;
- zmiana eis2 na e2 w t. 128;
- daleko idąca interpretacja prawdopodobnych akcentów w t. 144-145;
- zmiana układu głosów w partii l.r. w t. 172-175;
- dodanie wewnętrznej nuty (h) w dwóch ostatnich akordach t. 252;
- zmiana kolejności nut h i b w figuracji l.r. w t. 255;
- zmiana oktawy l.r. z As-as na A-a w t. 317;
- zmiana akordu d-moll na D-dur na początku t. 343.
Opisana w charakterystyce A oszczędność Chopina w pisaniu przygodnych znaków chromatycznych zmusiła sztycharza (adiustatora) Wn1 do licznych interwencji, w wyniku których zdecydowana większość usterek w tym zakresie została poprawiona. Dodano również znaczną liczbę znaków ostrzegawczych, na ogół uzasadnionych, np. w t. 28, 58 czy 74. Pomijano też niektóre znaki niepotrzebnie wpisane przez Chopina – powtórzone w ramach taktu lub ostrzegawcze bez dostatecznego uzasadnienia, np. w t. 44, 46, 52.
Szczególnie dużo zmian i uzupełnień dotyczy łukowania. Ich ocena nie jest jednoznaczna, gdyż łuki A są w wielu miejscach niedokładne i pewien zakres adiustacji był z pewnością konieczny, jak np. w t. 120-121, 153 czy 281-282, lub wskazany, jak np. w t. 71, 236 czy 276. Inne zmiany i dodatki w tym zakresie wydają się jednak nietrafne lub niekonieczne, np. połączenie łuków w t. 73-74.
Uzasadnione zmiany wprowadzono także w zakresie innych elementów notacji, np. dokończono przerwany przenośnik oktawowy w t. 390-391.
W Wn1 popełniono również szereg błędów, np.:
- dodano
przed niewłaściwym akordem w t. 11;
- zmieniono
na
w t. 15 i 49,
na
w t. 72;
- pominięto
w t. 12, kropki staccato w t. 20,
w t. 379, akcent w t. 384;
- pominięto ćwierćnutę f1 w t. 142;
- wydrukowano
(c) zamiast
(ces) w t. 151;
- dodano – wskutek błędnej interpretacji podziału na głosy – kropkę przedłużającą e1 w t. 160.
Oryginał w: | Zbiory prywatne (kolekcja Jana Ekiera), Warszawa |
Sygnatura: | A.1 |