Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 18

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Akcent w A (odczyt dosłowny→Wn)

! miniat: wycinek.               EZnieU

 w Wf, Wa i Ww

! miniat: Wa.                    EZTU

..

Drugi znak dynamiczny pomiędzy pięcioliniami jest bardzo krótki, tak iż można go uznać za akcent. Wrażenie to jest spotęgowane umiejscowieniem znaku dokładnie nad 8. ósemką l.r. i to nieco niżej od poprzedzającego znaku . Jednak zarówno rysunek głównej linii melodycznej, jak i przebieg harmoniczny wskazują na potrzebę diminuenda w końcowej części taktu (od 4. miary), toteż w tekście głównym odtwarzamy ten znak jako widełki  (por. też dłuższy i wyżej położony znak w następnym takcie). W Wn znak długości akcentu umieszczono na jednej wysokości z poprzedzającym , przez co w pozostałych wydaniach myląca asocjacja z 8. ósemką l.r. nie występuje.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych

t. 18

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Bez palcowania w A (→WnWf,Ww)

! miniat: wycinek, 4 miary, obie pięciolinie.           Tu bez kliszy 

Palcowanie w Wa

pr.r. nad łukiem, 1. i 2. ćwierćnuta po dwa palce w pionie 2-3 i 1-4;          l.r. pod dolnym głosem, 2 x 3 palec pod des na 1. i 4. mierze

..

W tekście głównym pomijamy nieautentyczną aplikaturę dodaną w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 19

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

fes1 w akordzie w źródłach

! miniat: wycinek, 2.-4. ćwierćnuta, tylko górna 5-linia.         TGTU = Tu bez kliszy 

f1, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel.             kaso w nawiasie przed f1

..

Tekst główny jest wersją źródeł odczytaną dosłownie. Alternatywna propozycja redakcji to inna możliwa interpretacja tego zapisu, zakładająca przeoczenie  przez Chopina. Podejrzenie pomyłki w miejscu nie zawierającym błędu uzasadniają następujące przesłanki:

  • akord b-moll wzbogaca postęp harmoniczny t. 18-19 o wyraźnie nową jakość, podczas gdy trójdźwięk b-des-fes był już słyszany na 4. ósemce t. 18, a także – wzbogacony o przetrzymane g – w t. 19;
  • opuszczenie znaku chromatycznego w tego typu kontekście jest jednym z najczęstszych błędów Chopina (por. np. t. 31).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A

t. 19

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Akcent długi w A

! miniat: wycinek, 5. miara, tylko górna 5-linia.            TGTU = akcent nad b1

Bez znaku w Wn (→Wf,Wa,Ww)

..

Brak akcentu długiego nad b1 można wytłumaczyć przeoczeniem, możliwe jednak, że sztycharz ułatwił sobie pracę, uznając drugie diminuendo – po znaku pomiędzy pięcioliniami – za niepotrzebne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn

t. 20

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Łuk w A (→WnWf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek, 6 ósemek, tylko dolna 5-linia.        Łuk nad 2 pierwszymi ósemkami

Dłuższy łuk proponowany przez redakcję

TGTU = łuk 6 ósemek

..

Porównanie z podobnym t. 37 pokazuje, że brak łuku nad ósemkami w środkowej części taktu jest niemal na pewno jedną z licznych niedokładności łukowania A. W tekście głównym przedłużamy zatem pierwszy łuk aż do 6. ósemki (por. łuki w zbliżonej sytuacji w t. 36).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności A