mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 9

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

c2 przetrzymane w A (→Wn→Wf,Ww) i Wa2

! miniat: wycinek od 3. miary, tylko górna 5-linia.             TGTU = łuk przetrzymujący c2

c2 powtórzone w Wa1

Tu bez kliszy 
..

Brak łuku przetrzymującego c2 to przeoczenie sztycharza Wa1, poprawione w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 9-11

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: wycinek.4 miary t. 9, tylko dolna 5-linia.           Tu bez kliszy 

Palcowanie w Wa

Pod wszystkie – t. 9 od c: 32142;
t. 10 od B: 1542023;            t. 11 od g: 13
..

W tekście głównym pomijamy nieautentyczną aplikaturę partii l.r. dodaną w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 10

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

..

W A nie ma  przed 5. ósemką l.r. (d). Oczywiste niedopatrzenie Chopina poprawono w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 10

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Całotaktowy łuk w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek.          EZnieU

Łuk od 2. ćwierćnuty w A, interpretacja kontekstowa propono­wana przez redakcję

EZTU
..

Zdaniem redakcji, początek łuku jest w A niedokładny, co spowodowało, że wersja Wn (→Wf,Wa,Ww) nie odpowiada prawdopodobnie zamysłowi Chopina. Kompozytor chętnie stosował zestawienie kropek staccato i łuku, a w tym rękopisie kilkakrotnie zapisał je z podobnie niedokładnym łukiem – por. t. 38-40, a także w I cz. Sonaty t. 41. Również uderzenie as1 dolnego głosu na 2. ćwierćnucie taktu można uważać za argument za rozpoczęciem łuku od tej właśnie ćwierćnuty.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 10-11

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

2 łuki, drugi do f1 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, od B1 do es1, tylko dolna 5-linia.        EZnieU2

Ciągły łuk do f1 w Wn (→Wf,Ww) i Wa2

EZnieU

Bez łuku w Wa1

Ciągły łuk do es1 proponowany przez redakcję

EZTU
..

Podział łuku w A wynika najprawdopodobniej ze starania o poprawność zapisu, z łukami umiesz­czonymi od strony główek nutowych, co już w Wn (→Wf,Wa,Ww) uznano za niepotrzebne i potencjalnie mylące. Modyfikację tę uwzględ­niamy w tekście głównym, a ponadto proponu­je­my doprowadzenie łuku do es1, kończącego ten pochód ósemek. Podobnego rodzaju skrócenia łuków pojawiają się bowiem w A nader często – por. łuki l.r. w t. 13 i 15, a także np. cz. IV, t. 28-30 czy 195.
Brak łuku w Wa1 to błąd sztycharza, poprawiony w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn