Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 10-11

2 łuki, drugi do f1 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, od B1 do es1, tylko dolna 5-linia.        EZnieU2

Ciągły łuk do f1 w Wn (→Wf,Ww) i Wa2

EZnieU

Bez łuku w Wa1

Ciągły łuk do es1 proponowany przez redakcję

EZTU

Podział łuku w A wynika najprawdopodobniej ze starania o poprawność zapisu, z łukami umiesz­czonymi od strony główek nutowych, co już w Wn (→Wf,Wa,Ww) uznano za niepotrzebne i potencjalnie mylące. Modyfikację tę uwzględ­niamy w tekście głównym, a ponadto proponu­je­my doprowadzenie łuku do es1, kończącego ten pochód ósemek. Podobnego rodzaju skrócenia łuków pojawiają się bowiem w A nader często – por. łuki l.r. w t. 13 i 15, a także np. cz. IV, t. 28-30 czy 195.
Brak łuku w Wa1 to błąd sztycharza, poprawiony w Wa2.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wa, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.