- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 18
- Następna »
t. 5-8
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III
..
W tekście głównym pomijamy nieautentyczną aplikaturę w t. 5-8 (pr.r.) i w t. 6 (l.r.), dodaną w Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||
t. 6-8
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III
..
Zasięg łuków A w t. 6 i 8 nie jest jasny – pierwszy z nich, kończący się pomiędzy nutami g1 a es1, można odczytać jako obejmujący cały pasaż l.r., jednak drugi kończy się wyraźnie na g1. Ponieważ nie ma żadnego powodu, by łuki te miały mieć różny zasięg, jako tekst A przyjmujemy łuki do g1, jako bliższe dosłownemu odczytaniu. W tekście głównym podajemy natomiast interpretację przyjętą w wydaniach, niewątpliwie bardziej uzasadnioną muzycznie i pianistycznie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn |
|||||||||
t. 9-10
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III
..
Znaczenie łuku poprowadzonego w A pod nutami górnego głosu jest nie jasne. W Wn (→Wf,Wa,Ww) odtworzono go jako przetrzymujący ostatnią ćwierćnutę as1 w t. 9, jednak zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne jest, że Chopin pisał go z myślą o chromatycznym postępie górnego głosu. Wskazuje na to położenie tego łuku – łuk odnoszący się do as1 można było wpisać na wysokości tej nuty lub jeszcze nieco niżej. W tekście głównym podajemy zatem łuk motywiczny dla górnego głosu, dla jasności umieszczając go nad nutami. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
|||||||||
t. 9-10
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III
..
Rozpoczęcie łuku A od 3. ósemki taktu wynika najprawdopodobniej z różnicy kierunku laseczek i wiązań – Chopin chcąc wpisać łuk od strony główek nutowych, pominął skierowane ku górze As. Przyczynę graficzną – niewielki odstęp między partiami obu rąk pod koniec taktu – ma zapewne także nietłumaczące się muzycznie przerwanie łuku przed końcem pasażu. Tak też to oceniono już w wydaniach, w których jednak łuk doprowadzono tylko do końca taktu, co można uważać za dopuszczalny wariant (nie licząc dowolnej, być może przypadkowej wersji Wa). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 18
- Następna »