Źródła


A - Autograf


Data: 1829
Tytuł: Sonate
Dedykacja: Monsieur Joseph Elsner

Autograf-czystopis, będący podstawą Wn1. Na ogół staranny, z dużą licz­bą oznaczeń wykonawczych, nie jest jednak wolny od pomyłek, przeoczeń i innych niedokładności (przede wszystkim w notacji znaków chromatycz­nych i łukowaniu). Więcej informacji – patrz charakterystyka A w cz. I Sonaty.

Wśród cech charakteryzujących A można wymienić:

  • nieukształtowany jeszcze sposób pisania akcentów długich, różniących się wielkością i kształtem i umieszczanych niekiedy  p o  n u c i e  akcentowanej – por. t. 18;
  • swobodne traktowanie przygodnych znaków chromatycznych, które często zdają się obowiązywać we wszystkich oktawach (np. w t. 24 czy 29);
  • swobodne traktowanie łuków, których zakres lub obecność niejednokrotnie zdeterminowane są nie przez artykulację czy strukturę frazy lub motywu, lecz przez sytuację graficzną – Chopin po prostu omijał miejsca, w których wpisanie łuku było utrudnione lub niemożliwe, por. np. t. 75.

Najbardziej problematycznym miejscem jest w tej części brzmienie akordu w t. 52, jest to być może przykład przeoczenia znaku chromatycznego aktualnej tonacji.

A zawiera dopiski obcą ręką – liczne znaki sztycharskie, ołówkiem i czerwoną kredką, a w innych częściach także ołówkowe znaki chromatyczne (cz. IV, t. 12-14).

Można także podejrzewać, że niektóre dopiski atramentowe, na oko nieodróżnialne od głównego zapisu, nie pochodzą od Chopina, np. krzyżyk nad pięciolinią w cz. IV, t. 180.

Oryginał w: Pierpont Morgan Library, Nowy Jork
Sygnatura: C549.S698