Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 140

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk do 7. ósemki w A (→WnWa,Ww)

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.              TGTU

Łuk do 8. ósemki w Wf

do as2 

..

Dłuższy łuk w Wf to najprawdopodobniej skutek niedokładności sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 142

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk do 7. ósemki w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.                TGTU

Łuk do 8. ósemki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

do b2

..

Zasięg łuku nie jest zupenie jasny ani w A, ani w Wn – w obu wypadkach można by też uważać te łuki za krótsze o ósemkę niż przyjęliśmy w naszych transkrypcjach. Nasze odczytanie Wn jest potwierdzone wersją pozostałych wydań, z których żadne nie uznało tego łuku za dochodzący do 7. ósemki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 144

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk do 4. ósemki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek ten takt, tylko górna 5-linia.         Tu do es3

Łuk do 7. ósemki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

TGTU

..

Porównanie z podobnymi pochodami tercji pokazuje, że łuk A jest z pewnością niedokładny (być może wskutek przerwy w dopływie atramentu). W tekście głównym podajemy łuk Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 146

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk do 5. ósemki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, ten takt                          do des3 

Łuk do 8. ósemki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

do es3 

Łuk do 7. ósemki proponowany przez redakcję

TGTU

..

Tak jak 2 takty wcześniej, można być pewnym, że łuk A jest niedokładny, toteż w tekście głównym proponujemy łuk o zasięgu wynikającym z porównania analogicznych figur. Dłuższy łuk wydań może być uważany za równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 148-153

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuki A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, t. 148, obie pięciolinie.             EZnieU w t. 148-149 (do pocz. 150) i 151-153

Łuki A (interpretacja kontekstowa→WnWf,Wa,Ww)

EZTU

..

Łukowanie t. 147-153, zbudowanych w większości z trójnutowych motywów, z muzycznego i pianistycznego punktu widzenia jest oczywiste, co potwierdza grupa kilkunastu łuków A, obejmujących niewątpliwie całe motywy. Jednak w pozostałych figurach znajdujemy w A wiele niedokładności:

  • pominięte łuki – w t. 148 pierwszy w l.r., w t. 152 drugi w pr.r., w t. 153 wszystkie trzy (kwestię łuku nad pochodem oktaw rozpoczynającym się pod koniec tego taktu omawiamy osobno);
  • łuki l.r. obejmujące dwie z trzech ósemek – na końcu t. 148 i 149 oraz w środku t. 151 i 152;
  • łuki dotyczące całego motywu, ale zbyt krótkie z jednej lub drugiej strony, a niekiedy z obu stron, jak np. ostatni łuk l.r. w t. 152.

W tekście głównym ujednolicamy łukowanie tych motywów, zgodnie z tym, co zrobiono już w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn