mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 128

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk do 6. ósemki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.                 do 6. ósemki

Łuk do 7. ósemki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

TGTU
..

Doprowadzenie łuku w A tylko do 6. ósemki taktu nie tłumaczy się muzycznie. Potwierdza to porównanie z podobnymi figurami, np. w t. 126. Z tego względu w tekście głównym przyjmujemy łuk doprowadzony do 7. ósemki, jak jest w Wn (→Wf,Wa,Ww). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 130

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk do 8. ósemki w A (→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.            Łuk do d3 (ewent. podnieść przenośnik okawowy w tej wersji

Łuk do 7. ósemki proponowany przez redakcję

TGTU
..

Z powodów omówionych w uwadze do t. 124 w tekście głównym podajemy łuk o zasięgu takim, jaki przyjmujemy w pozostałych analogicznych taktach. Wersję źródeł, muzycznie także uzasadnioną, uważamy za równorzędny wariant. Łuk A mógł być przedłużany przez Chopina, jest to jednak odosobniony przypadek wśród kilku analogicznych sytuacji.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Poprawki A

t. 131-138

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez łuków w A

! miniat: wycinek                   Tu bez kliszy 

Łuki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

łuki po 3 nuty, tam gdzie ich nie ma w TGTU, aż do g1 na początku 138
..

Łuków dodanych w Wn (→Wf,Wa,Ww) nie uwzględniamy w tekście głównym mimo, że z pewnością prawidłowo opisują artykulację tych motywów. Artykulacja ta jest już bowiem w tym momencie oczywista (po t. 115-121), a możliwe, że wpisując tylko dwa łuki Chopin chciał podkreślić wagę opatrzonych nimi motywów, kończących dwutaktowe frazy.
Patrz też t. 138.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 135-139

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Łuk w t. 135 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, łuk w t. 135 i pół t. 136.               TGTU tylko w t. 135

Łuk w t. 135 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

jak war_11 ale tylko do ostatniej ósemki

Łuk do t. 139 proponowany przez redakcję

TGTU = cały łuk w 3 częściach
..

W A Chopin nie dokończył łuku rozpoczętego w poprzedniej linijce w t. 135. Jest to z pewnością niedopatrzenie, toteż w tekście głównym doprowadzamy łuk do początku t. 139, na wzór podobnej frazy w t. 119-123. W wydaniach uznano sugerujący kontynuację koniec łuku w t. 135 za niedokładność i doprowadzono go tylko do ostatniej ósemki t. 135.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 138

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Bez łuku w A

! miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, wycinek.                 Tu bez kliszy 

Łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

od g1 do g1, zacząć pod końcem poprzedniego EZnieU
..

Ostatni z dodanych w Wn (→Wf,Wa,Ww) łuków – por. t. 131-138 – trudno uznać za uzasadniony, zwłaszcza jeśli chodzi o rozpoczęcie go od 1. ćwierćnuty taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn