mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 168

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

Zapis A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, 1. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.             EZnieU1 (bez łuku) + EZTU (z łukiem)

A (prawdopodobna interpretacja→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek Wn.                          EZTU

A, możliwa interpretacja

! miniat: Corel.                      EZnieU1 bez 2. kropki przedłużającej f
..

W 1. połowie taktu Chopin zapisał w A dwie wersje legata harmonicznego, nałożone na siebie – przetrzymanie B jako ćwierćnuty i f jako ćwierćnuty z 2 kropkami (jak na początku następnego taktu) oraz przetrzymanie B jako półnuty (jak w pozostałych sąsiednich figurach). Wersje te były przypuszczalnie wpisane w różnym czasie z zamiarem zastąpienia jednej przez drugą, co Chopin ostatecznie zapomniał zrobić. Do tekstu głównego przyjmujemy drugą wersję, naturalniej łączącą się z autentyczną, półtaktową pedalizacją, natomiast pierwszą – po usunięciu pomyłkowej 2. kropki przedłużającej ćwierćnutę f – proponujemy jako rozwiązanie alternatywne. Wersję naszego tekstu głównego mają także pierwsze wydania.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 170

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

fes3 powtórzone w A, notacja oryginalna

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.        EZnieU bez łuku fes3

fes3 przetrzymane w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

fes3 powtórzone, notacja proponowana przez redakcję

EZTU = laseczka i chorągiewka ces3
..

Notacja A jest tu niepotrzebnie skomplikowana (być może w następstwie jakichś poprawek), co utrudnia odczytanie. W tekście głównym zastępujemy ją pisownią jasno pokazującą, które nuty należy uderzyć i jak długo je zatrzymać. Tego rodzaju pisownia, w której jednemu naciśnięciu klawisza odpowiada – o ile to możliwe – jedna nuta, była chętnie stosowana przez Chopina, por. np. t. 80, l.r. lub cz. IV, t. 386, pr.r.  W Wn (→Wf,Wa,Ww) do wersji A z łukiem przetrzymującym des3 dowolnie dodano jeszcze łuk przetrzymujący fes3, co spowodowało brak uderzenia na 3. ósemce taktu.

(Być może była to nieudana próba przeniesienia łuku przetrzymującego des3, – gdyż górny łuk umieszczony jest niedokładnie

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 170

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

c1 i c2 w A (→Wn→Wa1), interpretacja kontekstowa

! miniat: red = Corel, obie pięciolinie. TGTU bez kaso c1

c1 i c2 w Wf

! miniat: wycinek.                 tr = EZnieU1 + EZnieU2;                 red = EZTU (jak w war_11) + EZnieU2

ces1 i ces2 w Ww i Wa2

! miniat: wycinek.           tr = EZnieU1 + EZnieU tylko bemol ces1;                     red = EZTU jak war_11 + EZnieU oba bemole

c1 (z ) i c2 propono­wane przez redakcję

EZTU jak war_11_red + EZTU kaso c1
..

Brzmienie 4. ósemki l.r. i 6. ósemki pr.r. może budzić wątpliwości, o czym m.in. świadczą idące w przeciwnym kierunku adiustacje Wf oraz Ww i Wa2. Zdaniem redakcji, zarówno kontekst harmoniczny (akord F-dur jako rozwiązanie akordu septymowego tworzącego podstawę harmoniczną tego taktu), jak i melodyczna struktura figuracji pr.r. (Chopin na ogół stosował dolne nuty zamienne odległe o półton od dźwięków akordowych, a więc tutaj es2 na 4. ósemce i c2 na szóstej) zdecydowanie przemawiają za odczytaniem ich jako c1 i c2, co w tekście głównym podkreślamy ostrzegawczym  przed c1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Ww

t. 170

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach, nieuzasadniony  ostrzegawczy przed es2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 171-174

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

W t. 171 i 173-174 Chopin konsekwentnie zapisuje w A oktawy l.r. ze znakami chromatycznymi tylko przy górnych nutach. Tę uproszczoną pisownię uzupełniono w Wn (→Wf,Wa,Ww), dodając wszystkie pominięte znaki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A