Zagadnienia : Błędy Wp
|
t. 9
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
W KJ, WnF i Wp 5. ósemka f nie jest przedłużona do wartości ćwierćnuty. Jest to z pewnością błąd (niedokładność notacji), gdyż konieczność przedłużenia wynika z obecności łuku przetrzymującego tę nutę do półnuty f w t. 10. Ponadto w KJ ostatnia ósemka, f1, zanotowana jest błędnie w postaci dwugłosowej. WfF ma poprawny zapis. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy KJ , Błędy Wp , Błędy wydań Fontany , Adiustacje Fontany |
|||||||||||||
|
t. 9
|
Utwór: WN 29, Walc e-moll
..
Brak kropek staccato w Wp to z pewnością niedopatrzenie, przypuszczalnie sztycharza – znaki znajdują się we wszystkich 5 powtórzeniach tego taktu. Kropki dodano w Wn, co uwzględniamy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy Wp |
|||||||||||||
|
t. 12
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Zamierzone przez Chopina brzmienie 2. ósemki budzi wątpliwości. KJ ma tu trójdźwięk b-es1-g1 a WF – sekstę b-g1. Każda z tych wersji łączy się gładko zarówno z rozłożonym akordem d-b-f1 w poprzednim takcie, jak i tworzącymi akord B-dur trzema następnymi ósemkami. Wersje te, a zwłaszcza sekstę potwierdzoną w analogicznym t. 39, można uważać za pełnoprawną alternatywę dla opisanej poniżej rekonstrukcji wersji [A]. Wp ma tu akord es-g-es1, zawierający najprawdopodobniej błędną w tym kontekście nutę es. Biorąc pod uwagę różne możliwości pomyłek litografa oraz treść harmoniczną i prowadzenie głosów akompaniamentu, uważamy akord g-b-es1 za najbardziej uzasadnioną rekonstrukcję wersji [A] i jako taką proponujemy ją w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy Wp |
|||||||||||||
|
t. 12
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Pedalizacja Chopinowska z reguły ma na celu zatrzymanie podstawy basowej jako tła dla granego później wypełnienia harmonicznego. Dlatego pominięcie w pedalizacji Wp właśnie nuty basowej wskazuje na niedokładne odtworzenie notacji [A]. Do tekstu głównego przyjmujemy pedalizację WF, zgodną z zasadami, którymi kierował się Chopin w tym względzie. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wp |
|||||||||||||
|
t. 12
|
Utwór: WN 29, Walc e-moll
..
Autentyczności wersji źródłowej z pauzą na 3. mierze taktu nie można wykluczyć – drobne różnice między pierwszym wystąpieniem jakiegoś szczegółu a jego powtórzeniami – por. t. 20, 44, 52 i 116 – nie są obce stylowi Chopina, por. np. Scherzo b op. 31, t. 273, 284, 375 i 396 – tylko w pierwszym z nich w akordzie występuje septyma d, pozostałe mają e. Poszczególne przeprowadzenia tej frazy Scherza różnią się jednak także innymi detalami, natomiast w Walcu jest to praktycznie jedyna różnica między pięcioma wystąpieniami tego ośmiotaktu. Z tego względu za bardziej prawdopodobny uznajemy błąd przy odczytaniu [A]. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wp |
