mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności KF

0
t. 12

Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll

 w A i Wn

!!!   miniat: wycinek, ten takt od 3. ósemki, tylko górna 5-linia.                     EZTU

 w KF i KGS

EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZnieU1
..

Znak  zapisany jest w A niedokładnie – górne ramię jest wyraźnie krótsze od dolnego. Jako miarodajne przyjmujemy napisane jako pierwsze, górne ramię. Moment rozpoczęcia znaku budzi wątpliwości innej natury – ściśle biorąc, trudno pogodzić akcent długi nad c1 z rozpoczęciem crescenda od tejże nuty. Świadomie lub nie, aspekt ten niezależnie od siebie uwzględnili kopiści – zarówno w KF, jak i w KGS znak rozpoczyna się od następnej ósemki. W ogóle znak ten odtworzono dokładnie według podkładu jedynie w Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności KF , Niedokładności A

t. 13-14

Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur

 przed 4. szesnastką w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, t. 13, tylko dolna 5-linia.                EZnieU0 t. 13-14

 pod 6. szesnastką w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

EZnieU

 przed 6. szesnastką proponowane przez redakcję

EZTU
..

Gwiazdki  są w tych taktach wpisane bliżej początku taktu niż w pozostałych (por. uwagę do t. 2-28) – znaki umieszczone są na końcu 1. połowy taktu zarówno względem partii l.r., jak i pr.r. Jest rzeczą zastanawiającą, że wcześniejszego umiejscowienia znaków  nie odtworzono ani w KF (→Wn), ani w Wf (→Wa). Sugeruje to, że w tym punkcie rękopisu zarówno kopista, jak i sztycharz byli już przekonani o przypadkowym charakterze nawet tych wyraźniejszych różnic położenia znaków . Biorąc pod uwagę jednorodność faktury Preludium i ścisły związek pedalizacji z brzmieniem podstawowej, jednotaktowej figury, redakcja uważa tak wyraźne odstępstwo od pedalizacji pozostałych taktów za mało prawdopodobne. Z tego względu w tekście głównym podajemy pedalizację analogiczną do użytej przez Chopina w pozostałych taktach, traktując realny zapis A jako dopuszczalny, choć prawdopodobnie niezamierzony przez Chopina wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności KF , Niedokładności A

t. 13-18

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

dim. - - do t. 18 w A

!!!   miniat: t. 17-18, tylko górna 5-linia, Corel.                 EZTU = dim. i kilka kreseczek w t. 13-14 i 17-18

dim. - - do t. 18 w KF

EZTU + EZnieU t.18

dim. - - do t. 17 w Wf (→Wa) i KGS

EZTU t. 13-17

dim. - - do t. 17 w Wn

EZnieU t. 13 i 17
..

Wskazówka dim. - - wpisana jest w A (→KF→Wn) nad górną pięciolinią. Ponieważ w tym kontekście dotyczy ona z pewnością także l.r., umieszczamy ją w zwykłym miejscu, pomiędzy pięcioliniami. Zasięg określenia odtwarzamy w tekście głównym na podstawie dosłownego odczytania A. Dalszy zasięg diminuenda w KF ma charakter niedokładności w odtworzeniu A, choć notacja A nie wyklucza, że taka właśnie była intencja Chopina. W wydaniach kreseczki wyznaczające zasięg wskazówki kończą się w t. 17, co jest niedokładnością wynikłą zapewne z innego podziału tekstu na systemy – zarówno w rękopisach, jak i wydaniach określenie doprowadzono do ostatniego taktu systemu, którym jest t. 18 w A i KF, a 17 w wydaniach.
Niewielkie przesunięcie momentu rozpoczęcia wskazówki w Wn to dowolność sztycharza.
W Wa podzielono słowo diminuendo na sylaby, co było zabiegiem często stosowanym w tym wydaniu. Skreślenia widoczne w A pokazują, że w tym wypadku Chopin z jakiegoś powodu uznał taki zapis za niewłaściwy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 13-15

Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll

Bez łuku w As i KGS

!!!   miniat: wycinek, t. 15, tylko dolna 5-linia, tu KGS.             Tu bez kliszy 

Łuk w A (→Wf→Wa)

EZTU = łuk 13-15

Łuk do końca t. 15 w KF

tr = EZnieU1 górny-krótszy;                     red = EZnieU1 dolny-dłuższy

Łuk do połowy t. 15 w Wn

tr = EZnieU2 górny;                    red = EZnieU2 dolny
..

W t. 15, na końcu linijki, Fontana w KF zakończył łuk w sposób niejednoznaczny – łuk sięga dość daleko poza ostatni zapisany akord, co mogłoby oznaczać kontynuację, ale też nie dochodzi nawet do końca linijki, co sugeruje zakończenie łuku. Ponieważ w nowej linii dokończenie łuku zostało pominięte, w Wn łuk doprowadzono tylko do ostatniego zapisanego akordu – półnuty (z oznaczeniem tremola ósemkowego) na początku 2. połowy taktu. 

Brak łuku w KGS to niedopatrzenie kopistki, która w drugiej części Preludium pominęła większość łuków l.r. O niewątpliwym rozproszeniu uwagi świadczy wpisanie obejmującego t. 16, końcowego fragmentu tego łuku. Patrz też t. 17-23.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności KF , Błędy KGS

t. 13

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

f1 w A (→Wf→Wa) i KF (prawdopodobne odczytanie)

!!!   miniat: wycinek, ta triola, tylko dolna 5-linia.                 EZTU

f1-g1 w Wn

EZnieU
..

Wersja Wn to wynik niewłaściwej interpretacji nieczytelnej poprawki wysokości tej nuty w KF – kopista najprawdopodobniej napisał początkowo g1, a następnie przerobił je w f1, w taki sposób, że pokryta jest zarówno 2. linia, jak i 1. pole. Poprawka (skreślenie) widoczna jest również w A, w którym jednak dotyczyła niemal na pewno rytmu – Chopin rozważał zapisanie omawianej nuty jako półnuty.

Widoczna w KF na początku taktu – jest on w tym rękopisie pierwszy w linii – ołówkowa poprawka błędnego klucza (basowego), a także prawdopodobne skreślenie jednej z nut (raczej dolnej, a więc f1) na 2. ósemce l.r. to ingerencje późniejszego właściciela KF, Hermanna Scholtza.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Obce dodatki w rękopisach , Skreślenia A , Niedokładności KF , Poprawki KF