Zagadnienia : Błędy A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 93
- Następna »
t. 4
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
Odczytana dosłownie wersja A (→KF→Wn1), w której jako 4. trzydziestodwójka ostatniej miary taktu występuje ais1, jest najprawdopodobniej pomyłkowa, mimo że struktura interwałowa czterech wewnętrznych trzydziestodwójek (od 3. do 6. w ośmionutowej figurze) jest ściśle analogiczna do siedmiu poprzednich figur. Wskazuje na to szerszy kontekst tonalny tej frazy i całego Preludium – druga nuta z tych czterech nigdy nie jest alterowana, a tonacją, do której Chopin powraca w 2. połowie tego taktu jest fis-moll, a nie Fis-dur. Kasownik został dodany – zapewnie przez Fontanę – w Wf (→Wa), identyczne uzupełnienie wprowadzono również w Wn2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Adiustacje Wf |
|||||||||
t. 4
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Wersję A (→Wn1) uważamy za pomyłkową, na co wskazuje partia orkiestry – F w wiolonczelach i kontrabasach występuje zarówno w późniejszej wersji ApI, jak i w głosach Wn i Wf. Prawidłowa wersja Wf to niemal na pewno efekt korekty Chopina, przypuszczalnie wprowadzonej jeszcze na egzemplarzu Wn1, który służył za podkład do tego wydania, gdyż nie widać śladów zmian w druku. Poprawki w Wn2 (→Wn3,WfSB) i Wa2 (→Wa3) można uznać za adiustacje na podstawie głosów orkiestrowych. W przypadku Wn2 możliwa jest również korekta Chopina, którego udział w przygotowaniu tego wydania jest w ogólności wątpliwy, ale w ograniczonym zakresie niewykluczony. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||
t. 5
|
Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy A , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||
t. 5
|
Utwór: op. 24 nr 3, Mazurek As-dur
..
A nie ma znaku zdjęcia pedału w tym takcie. Porównanie ze zgodną wersją wszystkich analogicznych taktów (t. 9, 29 i 33) pozwala uznać ten brak za błąd. W tekście głównym, wzorując się na notacji A w tych taktach, uzupełniamy na końcu taktu. W Wn (→Wf→Wa) uzupełniono pod pauzą, zgodnie z regułą stosowaną w Wn w całym opusie. Jest to prawdopodobnie adiustacja wydawcy, choć korekty Chopina nie można całkiem wykluczyć. Umiejscowienie znaku w AI nie jest zupełnie jasne – wypada pod ósemką g1 pr.r., ale przed pauzą w l.r.; za miarodajną uważamy tę drugą relację. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||
t. 5-8
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
W 2. czterotakcie Chopin mniej uważnie zanotował przygodne znaki chromatyczne. W A (→Wf) brak kasowników przed h2 w t. 5 i d3 w t. 7-8. Te oczywiste przeoczenia poprawiono w Wn i Wa (w Wa3 nie uzupełniono w t. 7). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Błędy A |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 93
- Następna »