Zagadnienia : Błędy A

t. 4

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

ais1 w A (→KFWn1), odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.                  Tu bez kliszy 

a1 w Wf (→Wa) i Wn2 (→Wn3)

TGTU = kaso a1

..

Odczytana dosłownie wersja A (→KFWn1), w której  jako 4. trzydziestodwójka ostatniej miary taktu występuje ais1, jest najprawdopodobniej pomyłkowa, mimo że struktura interwałowa czterech wewnętrznych trzydziestodwójek (od 3. do 6. w ośmionutowej figurze) jest ściśle analogiczna do siedmiu poprzednich figur. Wskazuje na to szerszy kontekst tonalny tej frazy i całego Preludium – druga nuta z tych czterech nigdy nie jest alterowana, a tonacją, do której Chopin powraca w 2. połowie tego taktu jest fis-moll, a nie Fis-dur. Kasownik został dodany – zapewnie przez Fontanę – w Wf (→Wa), identyczne uzupełnienie wprowadzono również w Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 4

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

A w A (→Wn1Wa1)

! miniat: wycinek

A w A (→Wn1Wa1)

koor ApI Tu bez kliszy 

F w Wn2 (→Wn3,WfSB), Wf i Wa2 (→Wa3)

TGTU

F w Wn2 (→Wn3,WfSB), Wf i Wa2 (→Wa3)

ApI (= koor_ApI dla war_22)

..

Wersję A (→Wn1) uważamy za pomyłkową, na co wskazuje partia orkiestry – F w wiolonczelach i kontrabasach występuje zarówno w późniejszej wersji ApI, jak i w głosach Wn i Wf. Prawidłowa wersja Wf to niemal na pewno efekt korekty Chopina, przypuszczalnie wprowadzonej jeszcze na egzemplarzu Wn1, który służył za podkład do tego wydania, gdyż nie widać śladów zmian w druku. Poprawki w Wn2 (→Wn3,WfSB) i Wa2 (→Wa3) można uznać za adiustacje na podstawie głosów orkiestrowych. W przypadku Wn2 możliwa jest również korekta Chopina, którego udział w przygotowaniu tego wydania jest w ogólności wątpliwy, ale w ograniczonym zakresie niewykluczony.
W podstawowej wersji ApI, będącej wcześniej­szą redakcją tego orkiestrowego wstępu, żadna z powyższych wersji nie ma zastosowania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 5

Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur

ges w Wn (→WfWa)

a w A

..

Najprawdopodobniej pomyłkowa ostatnia nuta A (a) została w Wn (→WfWa) poprawiona na ges.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy A , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wn

t. 5

Utwór: op. 24 nr 3, Mazurek As-dur

 w AI

Bez  w A

 w Wn (→WfWa)

Propozycja redakcji

..

A nie ma znaku zdjęcia pedału w tym takcie. Porównanie ze zgodną wersją wszystkich analogicznych taktów (t. 9, 29 i 33) pozwala uznać ten brak za błąd. W tekście głównym, wzorując się na notacji A w tych taktach, uzupełniamy na końcu taktu. W Wn (→WfWa) uzupełniono pod pauzą, zgodnie z regułą stosowaną w Wn w całym opusie. Jest to prawdopodobnie adiustacja wydawcy, choć korekty Chopina nie można całkiem wykluczyć.

Umiejscowienie znaku w AI nie jest zupełnie jasne – wypada pod ósemką g1 pr.r., ale przed pauzą w l.r.; za miarodajną uważamy tę drugą relację.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 5-8

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

..

W 2. czterotakcie Chopin mniej uważnie zanotował przygodne znaki chromatyczne. W A (→Wf) brak kasowników przed h2 w t. 5 i d3 w t. 7-8. Te oczywiste przeoczenia poprawiono w Wn i Wa (w Wa3 nie uzupełniono  w t. 7).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Błędy A