mUltimate Chopin

op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy A

t. 5-8

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

..

W 2. czterotakcie Chopin mniej uważnie zanotował przygodne znaki chromatyczne. W A (→Wf) brak kasowników przed h2 w t. 5 i d3 w t. 7-8. Te oczywiste przeoczenia poprawiono w Wn i Wa (w Wa3 nie uzupełniono  w t. 7).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 8

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

e2 w A (→Wf) (odczyt dosłowny)

es2 w Wn i Wa
..

Brak  przed przedostatnią ósemką to najprawdopodobniej pomyłka Chopina w A (→Wf). Znak dodali adiustatorzy zarówno w Wn, jak i w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 23

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

Interpretacja kontekstowa A (→Wf→Wa3) – as1 i as2

a1 i a2 w Wn i Wa4

!!!     tylko kaso a2
..

Brak w A (→Wf→Wa3) znaków chromatycznych przed 5. parą ósemek oznacza, że Chopin zapomniał postawić albo  przed 9. ósemką (as1), albo  przy górnej nucie następnej seksty (a2). Ta pierwsza możliwość wydaje się znacznie prawdopodobniejsza:

  • tego typu błędy należą u Chopina do najczęstszych (patrz zagadnienie "Przeoczenia odwołania alteracji");
  • w skalowych pochodach melodycznych tej Etiudy Chopin wstawiał dźwięki chromatyczne pomiędzy dźwięki aktualnej tonacji, a nie zamiast nich;
  • w analogicznym t. 35 przywracający des2 został dodany, zapewne przez Chopina, w ostatniej korekcie Wf (→Wa).

Adiustatorzy Wn i Wa4 dodali  przed górną nutą seksty.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 35

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

des2 i des3 – interpretacja kontekstowa A oraz Wf (→Wa)

d2 i d3 w Wn

!!!     tylko kaso d3
..

Brak w A znaków chromatycznych przed 5. parą ósemek oznacza, że Chopin albo zapomniał postawić przy górnej nucie seksty (d3), albo ósemkę wcześniej (des2). W korekcie Wf (→Wa) dodano bemol, co jest najprawdopodob­niej na­stę­pstwem interwencji Chopina. Z tego względu wersję tę podajemy w tekście głównym. W Wn bemola tego nie uwzględniono (prawdopodobnie jeszcze go nie było w egzemplarzu korektowym Wf, na którym oparto Wn), dodano natomiast podwyższający des2 na d3. Zdaniem redakcji jest to adiustacja, uzasadniona skądinąd obserwacją notacji Chopinowskiej w tej Etiudzie, w której pominięcia znaków chromatycznych przed górnymi nutami sekst zdarzają się bardzo często (np. w t. 5-8).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 37-38

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

..

Notacja przygodnych znaków chromatycznych w tych taktach jest w A bardzo niestaranna, choć nie prowadzi do wątpliwości tekstowych. W t. 37 Chopin pominął bemole przed 1. (ges), 2. (ges1) i 9. (ces1) nutą l.r. oraz przed górną nutą (ces4) seksty na 2. ósemce pr.r. Ponadto  obniżający g2 na ges2 wpisany jest dopiero przed ostatnią ósemką pr.r. W t. 38 nie ma bemoli przed 4. (ges) i 5. (ges1) nutą l.r. W Wf dodano tylko pierwsze niezbędne bemole w partiach obu rąk w t. 37 i ostrzegawczy  przed c2 w t. 38. W Wn dodano wszystkie potrzebne znaki i zbędny  przed ces3 na 8. ósemce t. 37. Nie uwzględniono natomiast ostrzegawczego  w t. 38, co oznacza prawdopodobnie, że został on dodany w czasie ostatniej fazy korekt Wf. Także Wa ma poprawną notację, łącznie ze wspomnianym kasownikiem. Przy tym Wa3 podaje tylko niezbędne znaki, natomiast w Wa4 dodano jeszcze dwa niekonieczne bemole znajdujące się w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf