- « Poprzednia
- 1
- …
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- …
- 3540
- Następna »
|
t. 1
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Nie jest pewne, czy Chopin wyobrażał sobie beztaktowy wstęp zapisany nutami normalnej wielkości czy drobnymi. Zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne jest nierozpoznanie przez Gutmanna drobnych nut w zapisie [A] i podobny błąd popełniony w podkładzie do Wa lub przez sztycharza tego wydania (por. Preludium cis op. 45, t. 79), niż samowolna zmiana zwykłej notacji na drobne nuty w Wf. Możliwe są także inne scenariusze tłumaczące genezę tej różnicy, ale pisownia drobnymi nutami, częściej stosowana w tego typu swobodnych metrycznie fragmentach, wydaje się tu w ogólności bardziej prawdopodobna. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
W tekście głównym proponujemy ósemki, gdyż ich autentyczność jest niepodważalna. Natomiast ćwierćnuty w Wf mogą być następstwem nieuwagi sztycharza – odstępy między nutami cis-His i His-a odpowiadają wcześniejszemu odstępowi cis-cis (ósemka), a nie Gis-dis (ćwierćnuta), co prawdopodobnie oznacza, że sztycharz rozplanował nuty, widząc w podkładzie ósemki, potem jednak pominął to miejsce dodając wiązania. Z drugiej strony nie można całkiem wykluczyć korekty Chopina w Wf – ćwierćnuty były przezeń zapewne akceptowane na lekcjach, skoro odpowiednia poprawka nie została wpisana w żadnym z trzech egzemplarzy lekcyjnych (dwa z nich – WfD i WfS – noszą wyraźne ślady szczegółowego opracowywania Etiudy z Chopinem, a w WfS pierwsze dopisane palcowanie dotyczy właśnie tych dwóch nut). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf |
|||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Palcowania wpisane w WfD i WfS uzupełniają się i częściowo pokrywają, toteż w tekście głównym podajemy je łącznie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Dopiski WfS |
|||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Akcent długi wpisany jest w WfS pod pięciolinią, nie może jednak dotyczyć żadnej innej nuty niż półnuta e1. Widoczne w tym egzemplarzu linie o niejasnym znaczeniu mogą podkreślać jego łączność z tą nutą i wagę, jaką dla ekspresji tej frazy ma jej wyraziste wykonanie. W tekście głównym tę uwagę lekcyjną, być może związaną z przedłużeniem łuku, proponujemy w nawiasie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS |
|||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
..
Łuk Wa można by uznać za wynik niezrozumienia rękopisu (być może niedokładnego), gdyby nie przedłużenie łuku wpisane – zapewne przez Chopina – w WfS. Wydaje się zatem, że adekwatne oznaczenie zazębiających się fraz nurtowało Chopina zarówno na etapie przygotowywania Etiudy do druku, jak i wiele lat później na lekcjach. Wersje Wf i Wn1 oraz Wn2 (→Wn3) zapewne są tylko konwencjonalnymi interpretacjami rękopiśmiennej notacji, jaką widzimy w KG. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- …
- 3540
- Następna »