Zagadnienia : Zakresy widełek dynamicznych
- « Poprzednia
- 1
- …
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- …
- 53
- Następna »
t. 158-160
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Zdaniem redakcji, rozciągnięcie widełek w Wf wykracza – zwłaszcza w t. 158, na początku znaku – poza zakres rutynowego dopasowania do struktur rytmicznych. Sądzimy więc, że jest to efekt korekty Chopina i tę wersję podajemy w tekście głównym. W A widać zresztą, że zarówno początek, jak i koniec widełek umieszczone są tak, by nie zlewały się z innymi elementami notacji. W Wn i Wa przedłużono znak na końcu t. 160, co jest pozbawioną praktycznego znaczenia dowolnością. Skrócenie znaku w Wn1a to błąd wynikający z przejścia od t. 160 na nową stronę. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 159-160
|
Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll
..
W tekście głównym podajemy znak , wpisany w Af. Oznaczenia dynamiczne w tym fragmencie – patrz uwaga w poprzednim takcie – są bowiem jako całość bardziej dopracowane w tym autografie niż w Wn. Dokładny zakres tego znaku może wszakże budzić wątpliwości – jego ramiona mają różną długość, a w analogicznej sytuacji w t. 167-168 odpowiedni znak dochodzi tylko do 2. miary t. 168, co wydaje się naturalniejsze w tym kontekście (fis1 jest lokalnie najwyższą nutą melodii, opóźnieniem i synkopą). Taki właśnie, nieco krótszy zakres ma to w Wf (→Wa), może to być jednak wynik niedokładności sztycharza. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności A |
|||||||||||
t. 160
|
Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll
..
Znak w Af, mimo ponadnormatywnych rozmiarów, można by uznać za akcent długi, gdyby nie jeszcze dłuższy znak w analogicznym t. 168. Z tego względu w tekście głównym zachowujemy zapisaną w Af postać tego znaku, w zamyśle Chopina mającą być może podkreślać nie tylko półnutę, ale i jej modulującą kontynuację. Brak znaku w Wa świadczy prawdopodobnie o pominięciu go w egzemplarzu korektowym Wf. Akcent długi wydrukowany w gotowym Wf byłby wówczas efektem korekty Chopina. Podobnie w t. 168. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Zakresy widełek dynamicznych |
|||||||||||
t. 162-172
|
Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll
..
Podobnie jak w t. 33-44 (w autografach omawiane takty nie są wypisane), zakresy widełek odtwarzamy w tekście głównym na podstawie A. W Wf 4 pierwsze znaki odpowiadają zakresem notacji A, jednak następne są nieco dłuższe. Pozostałe wydania mają znaki jednakowej, sześcioósemkowej długości. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa |
|||||||||||
t. 162-163
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Zgodnie z analizą Chopinowskich znaków lub w tej i analogicznych parach taktów (patrz t. 6-7), w tekście głównym podajemy uśrednione, mniej więcej jednotaktowe widełki Wf (→Wa). Wszystkie znaki, niezależnie od ich faktycznej długości, mają tu zdaniem redakcji znaczenie akcentów długich. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- …
- 53
- Następna »